طراحی و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون قرص دیگوکسین با استفاده از روش مایع به جامد (Liquisolid) با حلال فرار و مقایسه یکنواختی دوز دارو فرمولاسیون های تهیه شده با محصولات موجود در بازار دارویی

Abstract

يکي از مشکلات مهم در صنعت داروسازي، دستيابي به يکنواختي دوز مناسب براي داروهايي با دوز پايين و پنجره درماني باريک مانند داروي ديگوکسين مي باشد. روش مايع به جامد يک روش نسبتا جديد مي باشد که عمدتا براي افزايش انحلال داروهاي کم محلول در آب به کار ميرود. در اين مطالعه از روش مایع به جامد با حلال فرار برای بهبود یکنواختی دوز داروی دیگوکسین استفاده شده است. در اين روش عمدتا از حلال های غیر فرار استفاده شده اما در این مطالعه سعی شده تا با استفاده از حلال‌های فرار فرمولاسیون انجام گردد.هدف مطالعه:هدف از اين مطالعه تهيه فرمولاسيون ديگوکسين با استفاده از تکنيک مایع به جامد با استفاده از حلالهاي فرار براي بهبود يکنواختي دوز دارو در فرمولاسيونهاي قرص ديگوکسين مي باشد.روش کار:براي اين منظور محلوليت دارو در چندين حلال غير فرار مورد بررسي قرار گرفت . فرمولاسيون هاي تهیه شده از نظر محتواي دارويي با استفاده از کروماتوگرافي مايع با کارایی بالا آناليز شده و سپس یکنواختی دوز دارو در فرمولاسیونها توسط دستورالعمل FDA براي تعيين يکنواختي دوز دارو توسط نرم افزار نوشته شده در محيط Excel محاسبه و با يکديگر و همچنين با نمونه هاي تجارتي معتبر ديگوکسين موجود در بازار مقايسه گرديد. يافته ها:یکنواختی دوز دیگوکسین در فرمولاسیون‌های مایع به جامد تهیه شده با حلال فرار بسیار بهتر از فرمولاسیون‌های مایع به جامد تهیه شده با حلال‌های غیر فرار و علی الخصوص با فرمولاسیون‌های تهیه با روش اختلاط فیزیکی ساده دارد .نتيجه گيري: روش مایع به جامد می تواند یکنواختی دوز بهتری نسبت به فرمولاسیون‌های تهیه شده با روش‌های سنتی ایجاد نماید. حلال های فرار می‌توانند در ایجاد یکنواختی دوز دیگوکسین بسیار بهتر از حلال‌های غیر فرار عمل کنند.