اثربخشی درمانی تزریق موضعی توکسین بوتولینیوم بر شدت ترموردست و عملکرد اندام فوقانی در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون _ مرور نظام مند
چکیده
هدف از انجام این مطالعه مروری، بررسی و آنالیز مطالعات انجام شده در زمینه کارآیی و ایمنی تزریق موضعی توکسین بوتولینیوم (BoNT) در شدت ترمور دست و عملکرد اندام فوقانی در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک است.
روش بررسی: یک جستجوی جامع سیستماتیک از سال 1990 میلادی تا دسامبر 2020 میلادی در پایگاه داده های الکترونیکی از جمله پرونده های کنترل مرکزی Cochrane، MEDLINE (PubMed)، Scopus، Web of Science، EMBASE، Google Scholar، Clinicaltrial.gov، ProQuest برای متون انگلیسی و SID، Magiran، Irandoc و Iranianmedex برای متون فارسی شامل تمام مطالعاتی که تاثیر تزریق موضعیBoNT در کنترل ترمور دست و عملکرد اندام فوقانی در بیماران مبتلا به پارکینسون را بررسی کرده بودند، انجام شد.
یافته ها: در این مطالعه مروری نظام مند، در نهایت 10 مطالعه با تمام معیارهای ورودی مطابقت داشت که شامل 1 مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور متقاطع و 9 مطالعه از نوع مطالعات پایلوت بدون تصادفی‌سازیِ تک مرکزیِ بر چسب باز بودند که در دسته مطالعات کوهورت قرار می گرفت. درکل 131 بیمار وجود داشت. متوسط مدت زمان ترمور دست بیماران 08/2 ± 93/5 سال برآورد گردید. شدت ترمور گزارش شده در بیماران در بازه 1 تا 3 قرار داشت. دوز تزریقی بین 100- 68 واحد سم آنابوتولینیوم در هر اندام فوقانی بوده است.
در مطالعات مورد بررسی ،3گروه پیامد مشخص شد: (1)گروه پیامد اول شامل ارزیابی غیرکینماتیک شدت ترمور می‌باشد که با پرسشنامه های(Fahn-Tolosa-Marín scale) FTM (Unified Parkinson's Disease Rating Scale) UPDRS ، و NIH-CGC tremor severity scale مورد ارزیابی قرار گرفت (2) گروه پیامد دوم ارزیابی‌های کینماتیک شدت تومور بوده که با استفاده از نصب دستگاه های سنسور روی دست مبتلا اندازه‌گیری شده بود. (3)گروه پیامد سوم به ارزیابی شدت درد، عملکردروزانه و کیفیت زندگی بیماران توجه داشته است که با استفاده از ابزارهای VAS، ADL، دینامومتر دستی، Ergometer، پرسشنامه هایPDQoL ، QUEST و (patient global impression) PGIC مورد ارزیابی قرار گرفته بود. نتایج این مطالعه حاکی از کاهش شاخص های UPDRS_20 و UPDRS_21 پس از تزریق توکسین بوتولینیوم در دست افراد به ترتیب به میزان 1/1 ±22/1 و 9/0 ±20/1 واحد بود. علاوه بر این، تزریق موضعی BoNT برای بسیاری از بیماران بدون ایجاد عارضه جدی ، قابل تحمل است.