ارتباط آگاهی و انتظارات جامعه از خدمات فوریتهای پزشکی پیش بیمارستانی در شهر تبریز در سال ۱۳۹۹

Abstract

مقدمه: خدمات فوریت های پزشکی سیستم جامعی است که هدف آن مراقبت به موقع از قربانیان صدمات ناگهانی و تهدید کننده زندگی می‌باشد. در این میان به نظر میرسد آگاهی و انتظارات عموم جامعه از این سیستم چندان مشخص نبوده و ارائه‌دهندگان خدمت فوریت‌های پزشکی در سطح جامعه با چالش هایی مواجه هستند لذا هدف این مطالعه تعیین ارتباط آگاهی و انتظارات جامعه از خدمات فوریت های پزشکی پیش بیمارستانی در شهر تبریز بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعهی توصیفی است که بهصورت مقطعی در سال 1399 انجام شد. جامعه پژوهش شامل افرادی بودندکه با اورژانس پیش بیمارستانی تماس گرفته و یا از خدمات اورژانس استفاده کرده بودند. حجم نمونه نهایی 1100 نفر به دست آمد. ابزار گردآوری داده ها شامل مشخصات فردی اجتماعی و پرسشنامه آگاهی و انتظارات جامعه از خدمات اورژانس پیش بیمارستانی بود. بعد از تعیین روایی ابزار، پایایی آن با آلفای کرونباخ برای آگاهی 76/0 و برای انتظارات82/. به دست آمد. داده ها با استفاده از دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی موردبررسی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS21 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره آگاهی مصاحبه شوندگان متوسط (98/14 ± 72/65 ) بود بیشترین آگاهی مربوط به حیطه اورژانس های پزشکی (87/6±56/75) و کمترین آگاهی مربوط به نحوه تماس با اورژانس (65/21±26/58) گزارش شد. همچنین انتظارات کل جامعه بالا (90/8±99/79) بود و در حیطه، ساختار و امکانات اورژانس(97/8±16/80) و انتظارات از پرسنل اورژانس95/9±82/79 گزارش شد.آگاهی در آقایان و انتظارات در خانم‌ها از خدمات فوریت‌های پزشکی بیشتر بود .در این مطالعه بین آگاهی و انتظارات همبستگی ضعیفی دیده شد (15/0r=001/0 P =<و ارتباط معنی داری بین سطح آگاهی و انتظارات با جنسیت، سن، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، سطح درآمد بود (05/0P<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد تماس گیرندگان آگاهی متوسطی از خدمات اورژانس پیش بیمارستانی داشتند. همچنین انتظارات جامعه از خدمات اورژانس پیش بیمارستانی در سطح بالایی قرار داشت و همبستگی ضعیفی در بین این دو متغیر دیده شد. ضرورت دارد آگاهی جامعه از حیطه‌های مختلف اورژانس از طریق رسانه های جمعی و شبکه‌های اجتماعی افزایش و توسعه داده‌شده تا انتظارات جامعه بر اساس امکانات و منابع موجود تعدیل گردد. بنابراین می توان با آموزش مناسب در سنین مختلف و داشتن برنامه های مدون در لایه های اجتماعی بین آگاهی و انتظارات تعامل پویا و سازنده ایجاد نمود