مقایسه تأثیر دیفن هیدرامین و گرانیسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ و درد بعد از عمل کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک
چکیده
تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی از عوارض ناخوشایند پس از بیهوشی عمومی هستند؛ این عارضه در بعضی از جراحی ها با شدت و شیوع بیشتری نسبت به سایر جراحی ها بروز می نماید؛ از جمله این جراحی ها می توان به کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک اشاره نمود؛ از آنجایی که تهوع و استفراغ پس از جراحی می تواند عوارض ناخواسته ای به دنبال داشته باشد، باید اقدامات پیشگیرانه برای این اعمال مد نظر قرار گیرد. برای این منظور می توان از یک سری از داروها استفاده کرد. گرانیسترون یک مهارکننده بسیار اختصاصی رسپتور 5HT-3 میباشد که بصورت بسیار قوی و غیر قابل برگشت به گیرنده های 5HT-3 متصل میشود و اثرات ضد تهوع و ضد استفراغ خود را از این طریق اعمال میکند. دیفن هیدرامین یک داروی آنتی هیستامین است که اثرات ضد درد و ضد استفراغ آن قبلا ثابت شده است. ولی اینکه تجویز دیفن هیدرامین قبل از عمل موجب بهبود کیفیت ریکاوری بعد از عمل شود نامعلوم است. از این رو این مطالعه با هدف مقایسه این دو دارو انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور بود که در طی سال های 99-1398 با مشارکت 120 بیمار کاندید جراحی الکتیو کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک انجام شد. بیماران به صورت تصادفی(جدول اعداد تصادفی) در دو گروه گرانیسترون و دیفن هیدرامین قرار گرفتند. قبل از اکستوباسیون بیماران، به هر کدام از آنان داروی مربوطه به صورت وریدی تزریق شد. داده ها پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS Ver22 وارد شدند و با آزمون های آماری تی تست و من ویتنی یو با در نظر گرفتن سطح معناداری آلفا به میزان کمتر از 05/0 مقایسه شدند.
یافته ها : بررسی نتایج داده ها حاکی از آن بود که در واحد ریکاوری، ساعت اول، ساعت دوم، ساعت چهارم، ساعت ششم، ساعت دوازدهم، روز اول و روز دوم بین دو گروه از نظر شدت و میزان تهوع و استفراغ اختلاف آماری معناداری وجود نداشت(05<p) و هر دو دارو دارای اثرات مشابهی هستند؛ هر چند می توان گفت داروی گرانیسترون نسبت به دیفن هیدارمین بهتر عمل نموده است اما این برتری غیرمعنادار بود(05<p).