اثرات هموپرفیوژن بر رو ی بهبود بالینی و مورتالیته بیماران مبتلا به کووید 19

Abstract

طوفان سیتوکاینی مکانیسم اصلی آسیب ریوی و سندرم زجر تنفسی حاد((ARDS و نارسایی چند ارگانی در بیماران بسیار بدحال کووید ۱۹می باشد. از آنجایی که تا کنون هیچ درمان دارویی اثبات شده ای برای کووید ۱۹ وجود ندارد و طوفان سیتوکینی با نتایج بدی همراه است ما تصمیم گرفتیم تاثیر حذف سیتوکین ها و مدیاتورهای التهابی را به وسیله هموپرفیوژن به عنوان روش درمانی بالقوه در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید ارزیابی کنیم. مواد و روش كار: در یک مطالعه مداخله بالینی تعداد 35 بیمار مبتلا به کووید- 19 که در بخشهای مراقبتهای ویژه بیمارستان امام رضا بستری شدند و تحت هموپرفیوژن قرار گرفتند به عنوان کیس مورد مطالعه قرار گرفتند. همینطورجهت مقایسه تاثیر هموپرفیوژن 34 بیمار با شرایط بالینی مشابه ( بیمار کووید-19 بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه که از نظرسن و نمره آپاچی با بیماران تحت هموپرفیوژن تحت یکسان سازی قرار گرفته بودندانتخاب و از نظر طول مدت بستری بیمارستانی، تهویه مکانیکی، بهبود وضعیت بالینی، بهبود علایم رادیولوژیک و میزان مرگ و میر مورد مقایسه قرار گرفتند. نتايج و يافته‌ها: کاهش مرگ و میر در گروه هموپرفیوژن در مقایسه با گروه کنترل(7/31%) در مقابل (6/63%)،که با 02/0 P= به دست آمد. کاهش واضحی در میزان مرگ و میر بیماران تحت هموپرفیوژن که نسبت P/F بالاتر از ۷۵ بود مشاهده شد (7/84% برای P/F کمتر از ۷۵ در مقابل 4/15% برای P/Fبزرگتر مساوی ۷۵ و 02/0 P=)