اثر روش های مختلف چسباندن فایبرپست روی استحکام باند push-out فایبر پست ها به عاج داخل کانال ریشه

Abstract

مقدمه و هدف: روش های مختلفی برای تقویت ریشه های overflared معرفی شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر روش های مختلف تقویت ریشه های overflared روی استحکام باند push-out فایبرپست به کانال ریشه می باشد. روش کار و مواد: تاج 48 دندان تک ریشه با ریشه های سالم جدا شده و دندان ها درمان ریشه شدند. بعد از 72 ساعت ریشه ها برای چسباندن فایبر پست آماده سازی و overflared شدند. سپس به صورت رندوم در 4 گروه تقسیم بندی شدند. گروه اول :به عنوان گروه شاهد بدون ریلاین فایبرپست وچسباندن بااستفاده از سمان سلف ادهزیو (SARC) ، گروه دوم: بدون ریلاین فایبرپست و چسباندن بااستفاده از رزین کامپوزیت دوال کیور کوربیلدآپ (DCC) ، گروه سوم: ریلاین دیواره های کانال ریشه با رزین کامپوزیت بالک فیل و چسباندن بااستفاده از سمان سلف ادهزیو) (CRR ، گروه چهارم: ریلاین فایبرپست بارزین کامپوزیت بالک فیل و کیور کردن آن در خارج ریشه و چسباندن بااستفاده از سمان سلف ادهزیو (DAP). 24 ساعت بعد از سمان کردن فایبرپستها و نگهداری در رطوبت صد در صد، هر یک از نمونه ها با استفاده از دستگاه میکروتوم برش خوردند. به طوریکه از هر ریشه سه نمونه حاصل شد که بر اساس نواحی مختلف (سرویکال، میانی و اپیکال) نامگذاری شدند. تست push-out برای هر نمونه به کمک Universal Testing Machine با سرعت نیم میلیمتر در دقیقه انجام شد. جهت آنالیز آماری داده ها از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس و تست تعقیبی Dunn-Bonferroni استفاده شد.(P<0/05) یافته ها: در منطقه سرویکالی بین میانه استحکام باند گروههای SARC با CRR (p =0.009) و DAP باSARC ) (p =0.007 از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین در منطقه میانی بین میانه استحکام باند گروههای SARC با DCC (p =0.044) و گروههای SARC با CRR (p =0.021) و بین گروههایDAP با SARC (p <0.001) از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت. بین میانگین استحکام باند در منطقه آپیکال از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. کمترین میزان استحکام باند مربوط به منطقه آپیکال و بیشترین میزان آن مربوط به منطقه سرویکالی بود. نتیجه گیری: تقریبا تمام روش های مورد آزمایش باعث افزایش استحکام باند در ناحیه میانی و سرویکال شدند.