بررسی عوارض داروهای ضد صرع در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان کودکان تبریز- طی سال های 1395 الی 1398
چکیده
زمینه: یکی از مشکلات کودکان صرعی بروز عوارض ناخواسته داروهای ضد صرع میباشد که منجر به بستری شدن کودکان و لزوم تجدید نظر در داروهای آنها میباشد. بنابراین، این مسئله، نظارت مداوم مسئولان حوزه سلامت و پزشکان را می طلبد تا استراتژی هایی را برای پیشگیری و مدیریت عارضه های دارویی در کودکان را به کار گیرند.
هدف: هدف این مطالعه بررسی میزان بروز عوارض داروهای ضد صرع در کودکان بستری در مرکز آموزشی درمانی بیمارستان کودکان شهر تبریز و تعیین نوع دارو و عوارض آن از ابتدای فروردین ۹۵ تا انتهای اسفندماه سال ۹۸ بود.
روش اجرا: این مطالعه طی چهار سال و به صورت طولی گذشته نگر انجام گردید. اطلاعات دموگرافیک بیمار و مشخصات وابسته به بیماری و عوارض داروها در پرسشنامه مربوطه ثبت شد.
یافته ها: : تعداد ۸۶ کودک که دچار عوارض ناشی از داروهای ضد صرع شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند که ۶۴٪ پسر و ۳۶٪دختر با میانگین سنی ۴ سال و اکثرا شهر نشین ۴۶.۵٪ بودند. بیشترین تعداد عارضه به ترتیب مربوط به داروهای فنوباربیتال با ۸۸.۴٪ ، کاربامازپین ۴.۷٪ و سدیم والپروات ۱.۲٪ بود و بقیه عارضه ها شامل ۲ دارو میشدند.
اغلب والدین کودکان بیمار دارای تحصیلات پایین ۸۹.۵٪ زیر دیپلم بودند. انواع تشنج بروز یافته شامل صرع جنرالیزه تونیک–کلونیک ۸۱.۴٪، استاتوس اپیلپتیکوس ۳.۵٪، ایدیوپاتیک ۴.۷٪ و مننژیت ۲.۳٪ و febril seizure ۲.۳٪ و overdose (مصرف اشتباه و خودکشی) ۵.۸٪ ثبت گردیده بود. راش پوستی با درگیری ۸۲.۵٪ بیماران بیشترین وسپس تب و لرز با ۴۸٪ در رده بعدی بود.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عوارض در گروه سنی بین ۰ تا ۶ سال بیشتر می باشد و راش پوستی با درگیری ۸۲.۵٪بیماران بیشترین عارضه می باشد.