ارزش سونوگرافی کنار بستر در تشخیص آسیب مهره های گردنی در بیماران دچار ترومای متعدد شدید
چکیده
هدف از این مطالعه، ارزیابی ارزش تشخیصی سونوگرافی ستون فقرات گردن در کنار بستر، به منظور تشخیص آسیب های ستون فقرات گردنی در مصدومان به ترومای شدید متعدد است.
روش کار و مواد: یک مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 172 بیمار مبتلا به ضایعه شدید متعدد انجام شد. چنین در نظر گرفته شد که بیماران با مقیاسGlasgow Coma Scale (GCS) کمتر از 12، یا نمره triage revised trauma score (TRTS) کمتر از 8 «ترومای شدید» را تجربه کرده بودند.
محقق شخصاً سونوگرافی تشخيصی کنار بستر را انجام داد، بدون اینکه مانع جریان مدیریت بالینی روتین بيماران شود. پژوهشگر تا پایان مطالعه نسبت به نتایج CT اسکن کورسازی شد.
داده های جمع آوری شده در نرم افزار SPSS 22.0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. حساسیت و ویژگی، ارزش پیش بینی کننده مثبت(PPV) و منفی(NPV) ، نسبت احتمال مثبت و منفی (LR) اولتراسوند با سی¬تی اسکن در تشخیص آسیب های ستون فقرات گردن مقایسه شد. همچنین نتایج به دست آمده برای گروه های سنی کودک (افراد کوچکتر از 14 سال) و بزرگسال (افراد بزرگتر از 14 سال) مقایسه شد. در همه موارد، مقادیر P کمتر از 05/0 به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته¬ها: اولتراسونوگرافی (US) کنار بستر، دارای حساسیت 74.5٪، ویژگی 97.6٪، ارزش پیش بینی کننده مثبت (PPV) 1/92 درصد، ارزش پیش بینی منفی (NPV) 91 درصد و دقت 91.3٪ درصد در تشخیص آسیب های ستون فقرات در مقایسه با سی تی اسکن به عنوان روش استاندارد طلایی بود. اولتراسونوگرافی (US) کنار بستر در تشخیص آسیب های ستون فقرات همراه با حرکت قطعات شکسته یا جابجا شده دارای حساسیت 100٪، ویژگی 87.6، PPV 50 درصد، NPV 100 درصد و دقت 9/88 درصد بود. این روش در بیماران مولتی ترومای با سن کمتر یا مساوی 14 سال، دارای حساسیت 33.3 درصد، ویژگی 87.58 درصد، PPV 100 درصد،NPV 2/97 درصد و دقت 97.2٪ بود. همچنین، این روش در بیماران مبتلا به مولتی ترومای با سن بیشتر از 14 سال، حساسیت 76.2٪، ویژگی 94.7 درصد،PPV 4/91 درصد، NPV 4/84 درصد و دقت 9.86٪ داشت