بررسی ارزش تشخیصی مارکرهای غیرتهاجمی در تشکیل و شدت واریس مری در افراد سیروتیک
چکیده
هدف از انجام این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی مارکرهای غیرتهاجمی در تشکیل و شدت واریس مری در افراد سیروتیک بود.
مواد و روش‌ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی ﺑﻮد و جمعیت هدف شامل کلیه افراد سیروتیک بستری در بخش گوارش (یا با سابقه‌ی بستری در این بخش) و کلیه افراد سیروتیک مراجعه‌کننده به کلینیک گوارش بیمارستان امام رضا (ع) در سال 99 بود. حجم نمونه در این مطالعه، 126 نفر محاسبه شد. در این مطالعه، افراد به دو گروه افراد سیروتیک مبتلا به واریس مری و افراد سیروتیک غیر مبتلا به واریس مری تقسیم شدند (که تعیین واریس مری بر طبق گلد استاندارد یعنی آندوسکوپی انجام شده در این بیماران بود). شیوه نمونه‌گیری در این مطالعه به‌صورت در دسترس بود. با بررسی مارکرهای غیرتهاجمی به‌دست‌آمده از نمونه‌ی خون بیماران (INR، PT، PTT، Platelet و Albumin) و همچنین بررسی وجود یا عدم وجود، سایز و شدت واریس مری از طریق آندوسکوپی، ارتباط این دو سنجیده شد. این بررسی‌ها از طریق اطلاعاتی که از قبل در پرونده بیماران با سابقه بستری وجود دارد، انجام شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین (انحراف معیار) سن در دو گروه بیماران سیروتیک مبتلا به واریس مری و افراد سیروتیک غیر مبتلا به واریس مری به ترتیب 50/60 (7/13±) و 25/57 (8/12±) سال بود. در میان بیماران سیروتیک مبتلا به واریس مری، 8 مورد (6/26 درصد) به گرید یک و 11 مورد (7/36 درصد) به گرید دو و 11 مورد (7/36 درصد) به گرید سه مبتلا بودند. از بین متغیرهای سن و جنسیت، هیچ‌کدام از آن‌ها بین دو گروه بیماران سیروتیک مبتلا به واریس مری و افراد سیروتیک غیر مبتلا به واریس مری تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (P-value>0.05). همچنین از میان فاکتورهای خونی، تنها متغیر PLT در گروه بیماران سیروتیک غیر مبتلا به واریس مری به‌طور معنادار بیشتر از گروه سیروتیک مبتلا به واریس مری بود (P-value=0.020). از میان فاکتورهای خونی در پیش‌بینی تشکیل واریس مری در افراد سیروتیک، تنها متغیر PLT به‌طور معنادار قدرت پیش‌بینی تشکیل واریس مری را داشتند (P-value=0.006). نقطه برش بهینه متغیر PLT در پیش‌بینی تشکیل واریس مری در افراد سیروتیک، 0/84500 بود که حساسیت و اختصاصیت در این نقطه به ترتیب 59 درصد و 60 درصد و شاخص یودن نیز 19/0 بود؛ از سوی دیگر از میان فاکتورهای خونی در پیش‌بینی شدت واریس مری در افراد سیروتیک، هیچ‌کدام از متغیرهای PT، PTT، INR، PLT و Albumin به‌طور معنادار قدرت پیش‌بینی شدت واریس مری را نداشتند (P-value>0.05).