بررسی اثرات میکروکریستالین سلولز و نانوکریستالین سلولز بر مقدار ترکیبات پلی فنولی گیاه Artemisia absinthium در شرایط درون شیشه ای

Abstract

مقدمه: به دلیل محدودیتهای تولید متابولیتهای ثانویه در شرایط طبیعی، کشف و توسعه ی روشهای جایگزین برای تولید این ترکیبات، همواره مورد توجه بوده است. روش کشت بافت گیاهی از جمله تکنیک هایی است که پتانسیل تولید متابولیتهای ثانویه، حتی در مقیاس صنعتی را دارد. در شرایط درون Artemisia absinthium بر مقدار ترکیبات پلی فنولی گیاه NCC و MCC هدف: بررسی اثرات شیشه ای کشت دادیم. پس از رشد، ریزنمونه هایی از گیاهچه ها تهیه MS روش کار: بذرهای استریل را در محیط کشت و به محیط های کشت کنترل و تیمار شده با الیسیتورها منتقل کردیم. پس از رشد مجدد و برداشت آنها، عصاره آنالیز کرده، سپس محتوای )LC-MS ،GC-MS ، ی گیاهچه ها را با روش های آنالیزی مناسب )اسپکتروفتومتری متابولیتهای ثانویه و همچنین پارامترهای رشد، قبل و بعد از تیمار با الیسیتورها مورد ارزیابی قرار گرفت. 6 گرم بر لیتر، نسبت به کنترل، افزایش معناداری در طول ساقه ایجاد کردند. NCC 3 و 5.1 و MCC : یافته ها 5.1 گرم بر لیتر، وزن تر و خشک را نیز به طور معناداری افزایش داد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی در MCC 6 گرم بر لیتر مشاهده شد. ترکیبات فرار عمدتا غیرترپنوئیدی بودند. NCC 5.1 گرم بر لیتر و کمترین در MCC 5.1 گرم بر لیتر، تمامی تیمارها تعداد ترکیبات فرار را نسبت به کنترل کاهش دادند. تیمار با الیسیتورها MCC بجز در بعضی غلظتها سبب تحریک تولید فرولیک و سالیسیلیک اسید شد که در کنترل یافت نشده بودند. تصاویر میکروسکوپی سطح برگها نشان داد که هر دو الیسیتور در غلظت 5.1 گرم بر لیتر، سبب افزایش تعداد روزنه ها و تریکوم های ترشحی شدند. این پتانسیل را دارند که به عنوان الیسیتور در محیط های کشت گیاهی به ،NCC و MCC نتیجه: هر دو ترکیب بهترین غلظت برای ارتقای رشد و تولید متابولیتهای ،MCC کار گرفته شوند. در مطالعه ی حاضر، کمترین غلظت ثانویه بود.