تاثیر وضعیت 60 درجه سر تخت در پیشگیری از پنومونی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی درمانی سینا تهران 1390
تاریخ
1392Metadata
نمایش پرونده کامل آیتمچکیده
چکیده: مقدمه:
پنوموني شايع ترين عفونت بيمارستاني در بخش مراقبت هاي ويژه بوده و در بيماران تحت تهويه مکانيکي به دليل ميزان ابتلا و مرگ و مير مرتبط با آن، عليرغم آنتي بيوتيک درماني و درمان هاي مبتنی بر حفظ عملکرد ارگان ها همچنان بعنوان يک موضوع مهم باقيست. پنوموني ونتيلاتوري يک عفونت راه هوايي است که بعد از 48 ساعت اول لوله گذاري در بيمار تحت تهويه مکانيکي پيشرفت مي کند. با توجه به شيوع بالاي عفونت هاي بيمارستاني بخصوص پنوموني ونتيلاتوري و عليرغم مطالعات متعدد در زمينه پنوموني که فقط معدودي از آنها در زمينه تأثير پوزيشن بالا بردن سر تخت، به صورت کارآزمايي باليني، بخصوص در حيطه پرستاري پرداخته-اند. و با توجه به اینکه میزان زاویه سر تخت، که نفعش برای بیمار بیش از ضررش باشد هنوز مشخص نشده است، و از سویی مطالعات انجام شده در مورد زاویه ایده آل برای پنومونی ونتیلاتوری نتایج متفاوتی را گزارش کرده اند.
روش کار: در این مطالعه نمونه گیری به روش در دسترس و بر روی 21 نفر از بیماران بستری بصورت تصادفي به دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در هر دو گروه، مطالعه از روز اول تا هفتم بستري، بر روي بيماران انتيوبه تحت تهويه مکانيکي صورت گرفت. و در صورت خارج شدن لوله تراشه از مطالعه خارج می شدند. همچنین در گروه کنترل: طبق روال عادي بخش با وضعيت45-30 درجه بالا بودن سر تخت بوده که تحت تهویه مکانیکی بوده واز طريق لوله بيني معدي تغذيه می شدند. و حجم هاي ريوي در مدت تعيين شده(7 روز) توسط پرستار با استفاده از چک ليست پژوهشگر ساخته، مشاهده و ثبت شد. گروه مداخله: بيمار در وضعيت 60 درجه بالا بودن سر تختقرار گرفته و بیماران تحت تهویه مکانیکی بوده و از طريق لوله بيني معدي تغذيه می شدند. حجم هاي ريوي در مدت تعيين شده(7 روز)توسط پرستار با استفاده از چک ليست پژوهشگر ساخته، مشاهده و ثبت شد. داده های بدست آمده از مطالعه پس از جمع آوری و کد گذاری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 19 مورد بررسی و تجزيه و تحليل آماری قرار گرفتند. جهت بررسی هدف اختصاصی و مقایسه پنومونی ونتیلاتوری در دوگروه کنترل و مداخله از روش های آماری توصیفی (فراوانی- درصد و میانگین± انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تفاوت میانگین برای گروههای مستقل) استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که میزان پنومونی در گروه مداخله60 درجه کمتر از گروه کنترل 45-30 درجه میباشد. پژوهش نتایج نشان می دهد که تفاوت آماری معنیداری در دو گروه 60 درجه و 45-30وجود دارد که بیانگر بهبود وضعیت تهویه وتبادل گازهای ریوی در گروه مداخله 60 درجه بوده است.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بالا بردن سر تخت بیشتر از 45 درجه (60 درجه در گروه مداخله) باعث کاهش پنومونی ونتیلاتوری و افزایش کمپلیانس ریوی و بهبود حجم های ریوی شد. و با کاربرد این مداخله پرستاری که در مقایسه با دیگر مداخلات پیشگیرانه پنومونی، بسیار کم هزینه و ساده و در دسترس بوده، در مدت زمانی که در بخش مراقبت هاي ویژه بستری می باشند باعث کاهش پنومونی ونتیلاتوری و راحتی و سلامتی بیشتر بیماران شده و نیز استفاده کمتر از درمان های دارویی که خود می تواند باعث صرفه جویی در وقت پزشکان و پرستاران شود. و با بررسی ابعاد متعدد تآثیرگذار در شیوع پنومونی باعث کاهش هزینه های درمان و کاهش مرگ ومیر و ابتلاء و همچنین ارتقاء سطح سلامت جامعه در سطحی وسیعتر را شاهد خواهیم بود.