مشخصه یابی پروتئین کرونای تشکیل شده بر روی نانوذرات دندریمری اصلاح شده با پپتید CDX پس از انکوباسیون با پلاسمای بیماران مبتلا به گلیوما
چکیده
چکیده:
مقدمه:
پپتید CDX به عنوان لیگاندی چند منظوره برای تسهیل عبور هدفمند نانوحامل ها از BBB با استفاده از گیرنده nAChR مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال ، تأثیر نانوذرات تزئین شده با CDX و تشکیل تاج پروتئینی بر روی آن بر جذب سلولی و سمیت سلولی درسلولهای U87MG همچنان نامشخص است.
مواد وروش¬ها:
به طور خلاصه ، پپتید CDX با چگالی¬های کم (l) ، متوسط (M) و زیاد (h) در سطح PAMAM که با PEG heterofunctional عاملدار شده بود، کانژوگه گردید. آنالیز SDS-PAGE نشان داد که نانوذرات اصلاح شده پروتئین های فراوانی را از پلاسما به خود جذب کرده و یک لایه پروتئین کرونا بر سطح خود تشکیل می¬دهند. سمیت سلولی و جذب سلولی نانوذرات در U87-MG با روش MTT و فلوسیتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج:
نتایج این تحقیق حاکی از آن است که : (1) نانوذرات دارای کرونای سالم، سمیت سلولی دندریمر PAMAM تزئین شده با CDX را افزایش می¬دهند، (2) وجود یا عدم وجود پروتئین های کرونا (سالم ، گلیوما) در سطح CDX تزئین شده PAMAM بر توانایی جذب سلولی آن تأثیر نمی گذارد.
جمع بندی:
این مطالعه می¬تواند نمای متمایزی از مکانیسم¬های جدید القاء سمیت سلولی توس پروتئین کرونای نانوذرات ارائه کند. همچنین پیش درمان نانوذرات تزئین شده با پپتید CDX را با پلاسمای سالم برای افزایش فعالیت ضد گلیومایی آنها پیشنهاد می¬دهد.