اثر preheating روی ریزنشت ترمیم های رزین کامپوزیت بالک فیل در مارژین های عاجی حفرات کلاس دو
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوامل مهم موفقیت رستوریشن های کامپوزیتی تامین تطابق بین ماده ی ترمیمی و دندان و سیل اینترفاسیال دیواره های حفره می باشد. در preheating کامپوزیت قبل از کاربرد در محدوده ی دمایی ۳۹_۶۸ درجه سانتی گراد حرارت داده می شود که این افزایش دما هم ویسکوزیتی را کاهش می دهد و هم باعث تطابق بهتر با دیواره های حفره می شود. در این مطالعه هدف ما بررسی اثر preheating روی ریزنشت ترمیم های رزین کامپوزیت بالک فیل در مارژین های عاجی حفرات کلاس دو می باشد.
مواد و روش کار: در این مطالعه آزمایشگاهی برروی سطوح پروگزیمال 39 دندان مولر انسانی سالم و بدون پوسیدگی حفرات کلاس ۲ کانونشنال باعمق پالپی ۲میلی متر و باکس پروگزیمالی با عرض ۳میلی متر و عمق ۱.۵ میلی متر تراش داده شد. حفرات در مزیال و دیستال طوری تراش داده شدند که در هردو سمت مارژین عاجی داشته باشیم(78 حفره).سپس دندانها براساس نوع کامپوزیت به صورت تصادفی به سه گروه 13تایی(26 حفره ) تقسیم شدند ترمیم دندانهای گروه یک با کامپوزیت Xtrafil ترمیم دندانهای گروه دو با کامپوزیت Opus و ترمیم دندانهای گروه سه با کامپوزیت Gradia Posterior انجام شد و هر گروه به دو صورت: در دمای اتاق (۲۴ درجه سانتی گراد) و پس از یکبار سیکل preheating تا دمای ۵۰ درجه سانتی گراد به کار رفتند. سپس همه ی انواع کامپوزیت ها به مدت ۴۰ ثانیه کیور شدند ودندانها پس از آماده سازی به مدت ۲۴ ساعت در محلول فوشین 5/0 درصد قرار گرفتند و پس از ۲۴ ساعت به صورت باکولینگوالی برش داده شده و جهت بررسی میزان ریزنشت زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی ۴۰ بررسی شدند. داده ها با آزمون ویل کاکسون تحت آنالیز آماری قرار گرفتند.(p<0.05)
نتایج: نتایج آزمون ویل کاکسون نشان داد که میزان ریزنشت در گروه پری هیتینگ بصورت قابل توجهی کمتر است. (p<0.001) و همچنین تفاوت معناداری میان کامپوزیت های مورد آزمایش از لحاظ ریزنشت وجود نداشت. (p>0.05)
نتیجه گیری: پری هیتینگ تا دمای 50 درجه سانتی گراد میزان ریزنشت را در مارژین عاجی حفرات کلاس دو در هر دو گروه کامپوزیت بالک فیل (Xtrafill و Opus bulkfill) و کامپوزیت کانونشنال کاهش میدهد همچنین بین کامپوزیت های بالک فیل و کامپوزیت معمولی ار نظر ریزنشت تفاوتی وجود ندارد.