عوامل اجتماعی مؤثر بر شادکامی سالمندان جنوب غرب تبریز در سال 1398

Abstract

هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر شادکامی سالمندان جنوب غرب تبریز در سال 1398 می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت مقطعی انجام شد، جامعه‌ی آماری شامل سالمندان بالای 60 سال منطقه‌ی جنوب غرب شهر تبریز بود. حجم نمونه 300 نفر محاسبه شد و نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس از بین مراجعه‌کنندگان به مراکز بهداشتی تحت پوشش مجتمع سلامت پیله رودی بود. نحوه گردآوری اطلاعات به‌صورت پرسشنامه بود. پرسشنامه افراد بی‌سواد به‌صورت مصاحبه‌ای و توسط یک پرسشگر تکمیل شد. پرسشنامه شامل دو بخش که بخش اول ویژگی‌های دموگرافیک با سؤالاتی درزمینه‌ی سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح سواد، سطح درآمد، وضعیت اشتغال و ... و بخش دوم جهت سنجش شادکامی که شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد 29 سؤالی بود. یافته‌ها: در این مطالعه، 303 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین (انحراف معیار) سنی آن‌ها 82/64 (4/5±) سال بود. میانگین (انحراف معیار) نمره شادکامی در افراد این مطالعه، 24/40 (7/14±) بود. از میان متغیرهای مورد بررسی فقط متغیرهای تعداد فرزندان و سطح تحصیلات با نمره شادکامی تفاوت معنی‌داری نداشتند (P-value>0.05)؛ از سوی دیگر، نمره شادکامی به‌طور معنادار در مردان بیشتر از زنان (P-value=0.016)، در افراد متأهل بیشتر از مجرد، بیوه و مطلقه‌ها (P-value=0.005)، در افراد با درآمد بین 2 تا 4 میلیون (P-value=0.007) و بیش از 4 میلیون(P-value<0.001)، بیشتر از افراد با درآمد زیر 2 میلیون، در افراد بازنشسته بیشتر از افراد بیکار و خانه‌دار به ترتیب با (P-value=0.002) و (P-value=0.006)، در افراد شاغل بیشتر از افراد بیکار و خانه‌دار به ترتیب با (P-value=0.006) و (P-value=0.043)، در افراد با فعالیت فیزیکی بیش از 150 دقیقه در هفته بیشتر از افراد با فعالیت فیزیکی کمتر از 150 دقیقه در هفته (P-value<0.001) و در افراد سالم بیشتر از افراد با سابقه بیماری مزمن (P-value=0.002) بود.. از بین متغیرهای مطالعه که در مدل رگرسیون خطی وارد شدند ، فقط متغیر فعالیت فیزیکی با تعدیل بر سایر متغیرها، رابطه معنادار (P-value=0.002) با نمره شادکامی داشت. از سوی دیگر، در مدل رگرسیونی ارتباط معنی‌داری بین نمره شادکامی با سایر متغیرها مشاهده نشد.