مقایسه رضایت تحصیلی دانشجویان و رضایت شغلی فارغ‌التحصیلان رشته‌های کارشناسی ارشد آموزش مامایی و مشاوره در مامایی درکلان منطقه آمایشی دو، 1399: یک مطالعه مقطعی

Abstract

چکیده مقدمه: به منظور بهبود کیفیت خدمات دانشگاه و اتخاذ سیاست‌های آموزشی مناسب، نظارت مستمر ضروری است. کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی یک رشته نسبتاً تازه تاسیس است. هدف از این مطالعه مقایسه رضایت تحصیلی دانشجویان دو رشته آموزش مامایی و مشاوره در مامایی و رضایت شغلی دانش‌آموختگان دو رشته بود. روش کار: این پژوهش مقطعی مقایسه ای-تحلیلی بر روی 300 نفر دانشجو و دانش‌آموخته در مقطع کارشناسی ارشد شامل 150 نفر دانشجو و دانش آموخته رشته مشاوره در مامایی و 150 نفر دانشجو و دانش‌آموخته آموزش مامایی در دانشگاه‌های کلان منطقه دو ( دانشگاه‌های علوم پزشکی تبریز، ارومیه و اردبیل ) در سال 1399 و به صورت نمونه‌گیری تمام شماری انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های مشخصات دموگرافیک، رضایت شغلی مینه سوتا و رضایت تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون‌های مجذور کای، آزمون دقیق فیشر، تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، یو من ویتنی و مدل رگرسیون خطی انجام شد. نتایج : میانگین (انحراف معیار) نمره کلی رضایت تحصیلی دانشجویان مشاوره در مامایی 3/129 (7/17) از دامنه 0-205 و آموزش مامایی 7/126 (7/17) از دامنه 0-205 بود. ولی تفاوت معنادار نبود (P>0.05). میانگین (انحراف معیار) رضایت شغلی دانش‌آموختگان مشاوره در مامایی 0/56 (6/9) و آموزش مامایی 9/57 (5/9) از دامنه 95-0 بود. میزان رضایت شغلی اکثریت دانش‌آموختگان آموزش مامایی (%3/49) خیلی خوب و اکثریت دانش‌آموختگان مشاوره در مامایی (%7/58) متوسط بود، ولی تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (P>0.05). میانگین (انحراف معیار) نمره رضایت از سیستم پرداخت در دانش‌آموختگان آموزش مامایی 4/7(4/2) به طور معنی‌داری بیشتر بود (p=0.035). از نظر شرایط شغلی نیز میانه (Range) نمره دانش‌آموختگان آموزش مامایی (10.0(2.8)) به طور معنی‌داری بیشتر بود(p=0.015). بحث و نتیجه گیری: رضایت تحصیلی بین دانشجویان دو رشته تفاوت معنی دار وجود نداشت. از نظر رضایت شغلی در حیطه نظام پرداخت و شرایط کاری در دانش آموختگان مشاوره در مامایی در مقایسه با آموزش مامایی به طور معنی دار کمتر بود.