Show simple item record

dc.contributor.authorاکبری نامور, زهرا
dc.date.accessioned2021-10-04T11:17:23Z
dc.date.available2021-10-04T11:17:23Z
dc.date.issued1400en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/65181
dc.description.abstract(01/0p =) و همچنین سه ماه بعد از مداخله (03/0p =)، به طور معناداری بیشتر بود. در مورد آگاهی از غذاهای فاقد گلوتن نیز، بلافاصله و سه ماه بعد از آموزش، گروه مداخله امتیاز بیشتری را کسب نمودند (001/0p <). اگرچه کیفیت زندگی از بعد روانی، سه ماه بعد، در آموزش گروهی به طور معناداری بهتر از آموزش معمول فردی بود (02/0p =) اما تفاوت در بعد جسمانی در بین دو گروه معنی‌دار نبود (05/ .(p >علائم بالینی (گوارشی) سه ماه بعد از اتمام آموزش در آموزش گروهی در مقایسه با آموزش فردی به طور معناداری کاهش یافته بود (04/0p =). از لحاظ نمایه‌ی توده‌ی بدنی نیز بین دو گروه بعد از اتمام آموزش تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید (05/0 .(p > نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد آموزش گروهی بیماران مبتلا به سلیاک در مقایسه با آموزش معمول فردی، مداخله موثرتری برای افزایش آگاهی، بهبود کیفیت زندگی از بعد روانی و علائم بالینی بیماران می‌باشد. تفاوت معنی‌داری بین دو روش آموزشی از نظر تاثیر بر کیفیت زندگی از بعد جسمانی و نمایه‌ی توده‌ی بدنی وجود نداشت. واژگان کلیدی: بیماری سلیاک، آموزش گروهی، آگاهی، کیفیت زندگی، علائم بالینی و نمایه‌ی توده‌ی بدنیen_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه عتوم پزشکی تبریز ،دانشکده تغذیهen_US
dc.subjectکیفیت زندگیen_US
dc.subjectآگاهیen_US
dc.subjectآموزش گروهیen_US
dc.subjectبیماری سلیاک،en_US
dc.titleاثر آموزش گروهی رژیم فاقد گلوتن بر آگاهی، کیفیت زندگی، علائم بالینی و نمایه‌ی توده‌ی بدنی بیماران مبتلا به سلیاکen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorمهدوی, رضا
dc.contributor.supervisorنیک نیاز, زینب
dc.identifier.docno110816en_US
dc.identifier.callno206/آ/تen_US
dc.description.disciplineعلوم تغذیهen_US
dc.description.degreeکارشناسی ارشدen_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record