بررسی رابطه پیچیدگی رژیم دارویی با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در سالمندان
چکیده
مقدمه: به دلیل مشکلات طبی مختلفی که منجر به درمان طولانی مدت با داروهای متعدد در سالمندان میشود این گروه، جمعیت آسیب پذیری هستند که در معرض پیچیدگی دارویی بالا، مصرف بالقوه نامناسب دارو و کیفیت پایین زندگی قرار دارند. بنابراین با توجه به افزایش چشمگیر آمار سالمندان در دنیا و نیز در کشور ما، پرداختن به مسئله سلامت سالمندان و کمک به ارتقای کیفیت زندگی سالمندان لازم می باشد.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی رابطه ی پیچیدگی رژیم دارویی با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در سالمندان بود.
مواد و روش کار: پس از محاسبه حجم نمونه، با مراجعه به پلی کلینیک بیمارستان اسد آبادی و سالمندان به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ضمن ارایه مراقبت دوره ای توسط پزشک و اخذ رضایت برای شرکت در مطالعه، برای ایشان شاخص پیچیدگی رژیم دارویی و پرسشنامه کیفیت زندگی، شاخص فعالیت های زندگی روزمره و شاخص کوموربیدیتی چارلسون، بررسی و تکمیل شد. در نهایت داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و Microsoft office Excel 2019 ، تحلیل و گزارش شد.
یافته ها: در این مطالعه ۱۱۰ سالمند مورد بررسی قرار گرفت که ۵۳ نفر از شرکت کنندگان زن و ۵۷ نفر از شرکت کنندگان مرد بودند. بین شاخص پیچیدگی رژیم دارویی با کیفیت زندگی بر اساس نمره ی پرسشنامه ی OPQOL-35 ارتباط معنی داری وجود داشت. به ازای هر واحد افزایش شاخص پیچیدگی رژیم دارویی، کیفیت زندگی ۴۸/۰ واحد کاهش پیدا می کرد. همچنین به ازای هر سال افزایش سن، کیفیت زندگی ۲۸/۰ واحد کاهش پیدا می کرد. کیفیت زندگی با سن و جنس نیز ارتباط معنی داری داشت.
نتیجه گیری: با افزایش شاخص پیچیدگی رژیم دارویی، کیفیت زندگی و شاخص فعالیت های روزانه(ADL) در سالمندان کاهش می یابد. با افزایش سن کیفیت زندگی در سالمندان کاهش می یابد.