ارزیابی تغییرات سطح استخوان در اطراف مینی ایمپلنت های حمایت کننده ی اوردنچر های فک پایین
Abstract
مقدمه:
ایمپلنت های دندان امروزه یک طرح درمان ایده آل در جایگزینی دندان های از دست رفته در بیماران با بی دندانی نسبی یا کامل بشمار میروند.اما جایگزینی دندان با استفاده از ایمپلنت نیازمند ثبات ایمپلنت در بافت های استخوانی و در محل مناسبی از فک است و در برخی شرایط به علت فقدان استخوان کافی ناشی از تحلیل استخوان به دنبال بیماری های پریودنتال، تروما و یا متعاقب کشیدن دندان مشکلات عدیده ای برای کلینیسین ایجاد میکند. ک روش جایگزین و مقرون به صرفه استفاده از مینی ایمپلنت ها با قطر کمتر از 3 میلیمتر می باشد که پیچ و اباتمنت را در یک جزء ترکیب می کند. مینی ایمپلنت ها مقرون به صرفه بوده و در جراحی های بدون فلپ راحت تر از ایمپلنت های معمولی مورد استفاده قرار می گیرند.به علاوه آن ها دارای مزایایی مثل یک مرحله ای بودن،قطر منظم،کمترین ناراحتی بعد از عمل،امکان قرار دادن رستوریشن موقت بعد از جایگذاری ایمپلنت را دارند. با این حال بعضی از محققان و کلینیسین ها به دلایل مختلفی از جمله ی میزان تحلیل زیاد استخوان اطراف، در رابطه با درمان قطعی با مینی ایمپلنت ها شکاک هستنددر این مطالعه به بررسی میزان تحلیل استخوان اطراف مینی ایمپلنت های حمایت کننده ی اوردنچر های فک پایین در طی یک سال پرداخته شده است.
مواد و روش ها:
تعداد 13بیمار با بی دندانی فک بالا برای گذاشتن اوردنچر متکی بر مینی ایمپلنت برای فک پایین و دنچر متحرک برای فک بالا انتخاب شدند.قبل از انجام ایمپلنت رادیوگرافی CBCT از بیماران گرفته شد. در 4 ناحیه از فک پایین بعد از پرفوراسیون ترنس موکوزال یا ایجاد مینی فلپ موکوزال دریل انجام شد و سپس مینی ایمپلنت ها گذاشته شدند. بلافاصله رادیوگرافی پری اپیکال با تکنیک موازی گرفته شد و بیماران پس از 3 ماه از جراحی برای کار های پروتزی به متخصص پروتز ارجاع داده شدند.سپس بیماران با RECALL های منظم 3و6و12ماهه پس از جراحی ایمپلنت مراجعه کرده و هر بار از نواحی که ایمپلنت گذاشته شده با تکنیک موازی عکس پری اپیکال گرفته شد.سپس رادیوگرافی های پری اپیکال جلسات فالو آپ با رادیوگرافی پری اپیکال بعد از عمل مقایسه شده و میزان تغییرات سطح استخوان در اطراف مینی ایمپلنت ها بررسی شد..نتایج به صورت شاخص های آماری توصیفی گزارش شدند.
یافته ها: میانگین میزان تحلیل استخوان اطراف مینی ایمپلنت ها سه ماه پس از جراحی0.21± 0.52 , شش ماه پس از جراحی 0.64±0.26 و 12 ماه پس از جراحی0.70± 0.30بود.
نتیجه گیری: بر اساس فالوآپ یک ساله بیماران دریافت کننده اوردنچر متکی بر مینی ایمپلنت میزان تحلیل استخوان قابل پیش بینی داشتند.