بررسی ارتباط بیان ژنهای پیلی با بیوفیلم در استرپتوکوکوس آگالاکتیه جدا شده از نمونه های بالینی و تایپینگ مولکولی به روش الکتروفورز در میدان ضرباندار (PFGE)
چکیده
در مطالعه حاضر، مقاومت آنتی بیوتیکی، توانایی تولید بیوفیلم و ارتباط مولکولی ایزوله های بالینی استرپتوکوکوس آگالاکتیه را مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها:
تعداد 87 ایزوله استرپتوکوکوس آگالاکتیه از نمونه های بالینی بیماران مراجعه کننده به سه آزمایشگاه بالینی مختلف در شهر تهران جمع آوری گردید. بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن و توانایی تشکیل بیوفیلم به روش میکروتیتر پلیت صورت گرفت. بیان ژن های جزایر پیلی به روش Real time PCR مورد بررسی قرار گرفت. بررسی تنوع مولکولی توسط روش الکتروفورز در میدان ضربان دار (Puls Field Gel Electrophoresis=PFGE) صورت گرفت.
یافته ها:
از بین 87 ایزوله بالینی استرپتوکوکوس آگالاکتیه جدا شده، 75/18% ایزوله ها مولد بیوفیلم بودند. همه ایزوله ها به پنی سیلین و ونکومایسین حساس بودند. بالاترین مقاومت نسبت به تتراسایکلین (98%) و سپس اریترومایسین (27%) مشاهده شد. نتایج ارزیابی حضور ژن های جزایر ژنومی پیلی نشانگر حضور حداقل یک جزیره پیلی در تمامی ایزوله های مورد مطالعه بود. نتایج PFGE نشان می دهد که با در نظر گرفتن 80 درصد قرابت، 43 خوشه دیده می شود که دارای 19 پالسوتایپ یک ایزوله ای و 24 پالسوتایپ حاوی بیش از یک ایزوله بودند.