بررسی مقایسه‌ای اعوجاج‌های رده بالا به‌دنبال جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه در دو روش استفاده از سوچور و چسب فیبرین
چکیده
هدف از انجام این مطالعه مقایسه اعوجاج‌های رده‌بالا به‌دنبال جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه در دو روش استفاده از سوچور و چسب فیبرین می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت کارآزمایی بالینی انجام شد، جمعیت هدف شامل بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان نیکوکاری در سال 98-97 که تشخیص ناخنک برایشان مسجل شده است، بود. 36 بیمار که مبتلا به ناخنک بودند و اندیکاسیون درمان جراحی ناخنک داشتند، در دو گروه 18 نفره وارد مطالعه شدند. گروه اول تحت جراحی اکسیزیون ناخنک و اتوگرافت Conjunctivolimbal با استفاده از سوچور و گروه دوم تحت جراحی اکسیزیون ناخنک و اتوگرافت Conjunctivolimbal با استفاده از Fibrin Glue قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری به‌صورت Systematic Random Sampling بود. بیماران به‌صورت یک‌درمیان در دو گروه قرار گرفتند. دید بیماران و ابرومتری بیماران قبل و شش ماه بعد از جراحی با استفاده از دستگاه پنتاکم و در شرایط یکسان و توسط یک نفر اندازه گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین (انحراف معیار) Vertical Pterygium در دو گروه بیماران تحت جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه به روش چسب فیبرین و روش سوچور مورد مطالعه به ترتیب (9/1± 75/4) و (8/0±50/5) بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) Horizontal Pterygium این دو گروه بیماران مورد مطالعه به ترتیب (2/1± 11/4) و (0/1± 04/4) بود. بیماری ناخنک در تمامی افراد مورد مطالعه از نوع فیبروواسکولار بود. احساس جسم خارجی در گروه بیماران تحت جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه به روش سوچور به‌طور معناداری بیشتر از روش چسب فیبرین بود (001/0>P). از بین متغیرهای مرتبط با وضعیت بینایی و شاخص‌های ابرومتری، تنها متغیر Quatrefoil صفر درجه قبل از جراحی در گروه بیماران تحت جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه به روش چسب فیبرین به‌طور معناداری بیشتر از روش سوچور بود (027/0=P). در بین بازه‌های زمانی قبل و 6 ماه بعد از جراحی، متغیر Spherical equivalent refraction در گروه بیماران تحت جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه به روش چسب فیبرین، متغیر Spherical Aberration در هر دو گروه بیماران تحت جراحی ناخنک و اوتوگرافت ملتحمه به روش چسب فیبرین و روش سوچور، متغیرهای Coma صفر و نود درجه و متغیر Quatrefoil 5/22 درجه در گروه روش سوچور تغییرات معنادار آماری وجود نداشت (05/0<P)؛ درحالی‌که در سایر متغیرها، بین بازه‌های زمانی قبل و 6 ماه بعد از جراحی در گروه‌های مطالعه، تغییرات معنادار آماری وجود داشت (05/0>P).