مقایسه اثر حفاظتی dl-Dunnione و Tangeretin در برابر نفروتوکسیسیتی ناشی از داروی سیس¬پلاتین در بافت کلیوی رت¬های نر

Abstract

هدف از این تحقیق بررسی اثر دو ترکیب دونیون و تانجرتین در برابر سمیت کلیوی ناشی از داروی سیس-پلاتین در رت¬های نر می¬باشد. مواد و روش¬ها: 48 راس موش صحرایی نر Wistar در قالب 4 گروه 6 تایی جهت بررسی اثر تانجرتین به گروه¬های کنترل سالم، سیس¬پلاتین، تانجرتین، تانجرتین+سیس¬پلاتین و 4 گروه 6 تایی جهت بررسی اثر دونیون به گروه¬های کنترل سالم، سیس¬پلاتین، دونیون، دونیون+سیس¬پلاتین تقسیم شدند. سیس¬پلاتین به صورت تک دوز و داخل صفاقی، دونیون به صورت خوراکی و به مدت 4 روز و تانجرتین به صورت داخل صفاقی به مدت 10 روز تجویز شده¬اند. میزان سرمی اوره، کراتینین و میزان بافتی واسطه¬های مسیر¬های Nrf2 و NFkB و نسبت سلولی NAD+/NADH بررسی گردید. یافته¬ها:. ترکیبات تانجرتین و دونیون به طور معنی¬دار (p<0.001) میزان سرمی اوره و کراتینین و میزان بافتی واسطه های مسیر NFkB و میزان آپوپتوز را کاهش می¬دهند و به طور معنی دار میزان بافتی واسطه های مسیر Nrf2 را افزایش می¬دهند. و اما دونیون بر خلاف تانجرتین قادر به افزایش معنی¬دار سطح پروتئینی SIRT-1، نسبت سلولی NAD+/NADH، فعالیت آنزیمی SIRT-1 و PARP-1 و کاهش معنی¬دار سطح پروتئینی Ac-NFκB P65 در بافت کلیه می¬شود.