سنتز مشتق جدید تیازولیدین دیون و ارزیابی اثر مهارکنندگی گیرنده TNF-α نوع 1

Abstract

مقدمه: فاکتور نکروز دهنده تومور(αTNF-) سایتوکاینی با عملکردهای متعدد است که به دلیل التهاب، عفونت ها، جراحت و سایر عوامل محیطی تولید می شود. از بین روش های مهار عملکرد αTNF- شناسایی مولکولهای کوچک مهار کننده TNFR1 با اختصاصیت بالا از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد به این دلیل که تولید مولکول های کوچک علاوه بر هزینه تولید پایین واکنش ازدیاد حساسیت را همانند ترکیبات دارویی پروتئینی و پپتیدی با وزن مولکولی بالا را ندارند. هدف: سنتز مشتق جدید تیازولیدین دیون به عنوان مهار کننده گیرنده TNF-α نوع 1 روش کار: مولکول شناسایی شده با روش disconnection approach به قطعات کوچکتر تقسیم می گردد. برای تولید phenylpiperazine، aniline و bis(2-chloroethyl)amine را تحت اتمسفر نیتروژن داخل diethylene glycol monoethyl ether به مدت 6 تا 12 ساعت در دمای °C 150به هم زده می شود. سپس فنیل پیپرازین را با chloroacetyl chloride همراه تری اتانول آمین و کلروفرم واکنش داده تا 2-chloro-1-(4-phenyl-1-piperazinyl)ethenone به دست آید. برای تولید 5-(3-(furan-2-yl)allylidene)thiazolidine-2,4-dione، تیازولیدین دیون را با فوران آکرولئین داخل مخلوط حلال و toluene/NH4OAc تحت سیستم Dean-Starkدر طول شب رفلاکس شد. سپس مواد تولید شده در مراحل قبل را همراه K2CO3 و DMF به مدت 1 ساعت در دمای 60 درجه هم میزنیم تا محصول مورد نظر به دست آید. برای ارزیابی بیولوژیک از تست MTT با استفاده از غلظت های مختلف داروی سنتز شده را انجام دادیم يافته ها: تمامی مواد مورد نظر سنتز شده و ساختار ها توسط روش های مختلف مورد تایید قرار گرفت. طبق مطالعات قبل انتظار می رفت این ترکیب بتواند اثرات TNF-α را مهار کند. اما تست MTT به ما نشان داد که نه تنها TNF-α را مهار نمی‌کند، بلکه اثرات کشندگی آن را تشدید کرده است. بحث و نتیجه گیری: به نظر میرسد این ماده توانایی این را دارد تا به عنوان داروی آگونیست گیرنده TNF-α معرفی شود.