نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorچگینی, زهرا
dc.contributor.authorبهفروز, علی
dc.date.accessioned2020-10-03T08:52:12Z
dc.date.available2020-10-03T08:52:12Z
dc.date.issued1399/06/12en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/62656
dc.description.abstractچکیده زمینه و هدف: یکی از شایع ترین اختلالات قلبی عروقی در دنیا، نارسایی قلبی است. مهم‌ترین عامل کنترل این بیماری، رفتارهای خودمراقبتی است. اگر بین بیمار و افراد ارائه‌دهنده خدمات به بیماران ارتباط و تعامل مناسبی وجود داشته باشد در نهایت به کنترل بهتر بیماری کمک می‌نماید. هدف از اجرای این تحقیق بررسی رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و ارتباط پزشک-بیمار در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است. تعداد 200 بیمار با استفاده از فرمول کوکران با دقت 0.07 و حدود اطمینان 95%، انتخاب شدند. روش نمونه گیری از نوع تصادفی سیستماتیک، از بین افرادی است که از پیش وقت ویزیت گرفته‌اند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیکی، ارتباط پزشک-بیمار و پرسشنامه اروپایی توان مراقبت از خود بیماران نارسایی قلبی (EHFSCB) استفاده شد. داده های گردآوری شده از پرسشنامه ها، توسط نرم افزار SPSS ورژن 25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای اهداف اول و دوم از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و برای هدف سوم از همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک برای بررسی تأثیر متغیرهای مختلف بر متغیر وابسته خودمراقبتی استفاده شد. همچنین برای مقایسه نمره خودمراقبتی و نحوه ارتباط بین پزشک و بیمار بین گروه های مختلف از نظر جنس، محل سکونت از آزمون تی و از نظر تحصیلات از ANOVA استفاده شد. یافته‌ها: نمره کل خودمراقبتی بیماران در مراجعین سرپایی درمانگاه های تبریز در حد متوسط با میانگین و انحراف معیار 66/8± 88/31 است. از سویی بین نمره خودمراقبتی با جنس پزشک، وضعیت تأهل و میزان تحصیلات بیماران و بین نمره ارتباط پزشک-بیمار با جنس پزشک ارتباط معناداری مشاهده شد. ارتباط پزشک-بیمار و وضعیت تأهل در مردان عوامل پیشگویی کننده رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بودند. نتیجه‌گیری: ارتباط پزشک-بیمار ضمن معنی‌دار بودن توانست رفتارهای خودمراقبتی را در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تبیین نماید. از آنجا که ارتباط بین پزشک و بیمار قلب طبابت و محور همه اقدامات بالینی است و اکثر تشخیص های پزشکی و تصمیمات درمانی برمبنای اطلاعاتی است که از مصاحبه پزشکی بدست می‌آیند و ارتباط نامناسب بین پزشک و بیمار باعث بی اعتمادی بیمار نسبت به پزشک، عدم تبعیت از دستورات پزشک و متحمل شدن هزینه‌های سنگین برای بیمار و نظام سلامت می‌شود لذا اتخاذ تدابیری جهت ارتقای مهارتهای ارتباطی پزشکان ضروری به نظر می‌رسد.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز،دانشکده مدیریت واطلاع رسانی پزشکیen_US
dc.subjectرابطه پزشک-بیمار، خودمراقبتی، نارسایی قلبیen_US
dc.titleبررسی رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و ارتباط پزشک-بیمار در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در کلینیک های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریزen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorغلامزاده نیکجو, رعنا
dc.contributor.departmentمدیریتen_US
dc.description.disciplineمدیریت خدمات بهداشتی و درمانیen_US
dc.description.degreeکارشناسیen_US


فایلهای درون آیتم

Thumbnail

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم