بررسی سطح سرمی سلنیوم در بیماران سپسیس بستری در بیمارستان های امام رضا و سینای تبریز
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، تعیین سطح سلنیوم سرم بیماران سپسیس بستری در بخش عفونی امام رضا و سینای تبریز می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد ۸۲ بیمار بستری در بیمارستان های امام رضا و سینای شهر تبریز که مبتلا به سپسیس بودند وارد مطالعه شدند. بیماران به سه گروه سپسیس، سپسیس شدید و شوک سپتیک تقسیم شدند. سطح سرمی سلنیوم به صورت جذب کوره ای مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بررسی بیماران نشان داد که میزان مورتالیته در بیماران ۹/۴ درصد می باشد. در ضمن ۹/۳۲ درصد بیماران، بهبودی کامل و ۲/۶۲ درصد بیماران بهبودی نسبی پیدا کرده بودند. شایع ترین شکایت اصلی بیماران، تب و لرز با فراوانی ۶/۳۶ درصد بود. شایع ترین تشخیص بالینی بیماران در هنگام مراجعه، پنومونی با فراوانی ۲/۲۳ درصد بود. دومین منشا سپسیس در بیماران مورد مطالعه عفونت مجاری ادراری و سومین منشا، عفونت های پوستی با فراوانی به ترتیب ۳/۱۸ و ۶/۱۴ درصد بود. بیشتر بیماران مورد مطالعه مبتلا به سپسیس و سپسیس شدید هر کدام با فراوانی ۸/۳۷ درصد بودند. همچنین ۴/۲۴ درصد بیماران نیز مبتلا به شوک سپتیک بودند. به طور کلی ۳۴ مورد کشت مثبت گزارش شد که بیشترین فراوانی مربوط به ایزوله اشریشیا کلی با میزان ۱/۱۷ درصد بود. میانگین ± انحراف معیار سطح سرمی سلنیوم در بیماران مورد مطالعه برابر ۶۳/۲۰ ± ۱۰/۴۴ با میانه ۵/۳۸ بود. بالاترین سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به سپسیس و پایین ترین میزان در بیماران مبتلا به شوک سپتیک مشاهده شد و شدت سپسیس با سطح سرمی سلنیوم رابطه آماری معنی داری داشت (۰۱۰/۰p=).