بررسی تعداد ماست سلها در پلئومورفیک آدنوما و موکواپیدرموئید کارسینومای غدد بزاقی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز و بیمارستان امام رضا از سال 1390 تا 1398

Abstract

شایع ترین تومور خوش خیم غدد بزاقی پلئومورفیک آدنوما و شایعترین تومورهای بدخیم موکواپیدرموئید کارسینوما و آدنوئیدسیستیک کارسینوما هستند. مطالعات زیادی نشان می دهند که ماست سلها نقش مهم و حیاتی در tumorogenesisو رشد تومورها دارند. هدف ما از این مطالعه بررسی تعداد ماست سلها در شایعترین تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی و همچنین بافت نرمال غده بزاقی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی و بیمارستان امام رضا می باشد. مواد و روشها در این مطالعه مقطعی–گذشته نگر، 15 نمونه پلئومورفیک آدنوما، 10 نمونه موکواپیدرموئید کارسینوما و 10 نمونه گروه کنترل از آرشیو بخش آسیب شناسی دهان و فک دانشکده دندان پزشکی تبریز و بیمارستان امام رضا با روش تولوئیدن بلو رنگ آمیزی شدند و در نهایت تراکم ماست سلها به صورت میانگین گزارش شد. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) گزارش شدند. جهت مقایسه فراوانی ماست سلها در 3 گروه در صورت نرمال بودن داده ها از آنالیز واریانس یکطرفه one way anova و در صورت غیر نرمال بودن داده ها از معادل ناپارامتریک آن آزمون کروسکال والیس استفاده شد. سطح معناداری p<0/05 در نظر گرفته شده و آنالیز آماری با استفاده از spss 17 انجام گرفت. نتایج از 25 بیمار مورد مطالعه، 10 بیمار مرد و 15 بیمار زن بودند که میانگین سنی بیماران در گروه پلئومورفیک آدنوما 72/13±8/38 سال و در گروه موکواپیدرموئید کارسینوما 95/14±07/47 سال بود. بین میانگین تعداد ماست سل ها در گروه پلئومورفیک آدنوما با میانگین آن در هر دو گروه موکواپیدرموئید کارسینوما و کنترل تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین تعداد ماست سل ها در گروه پلئومورفیک آدنوما بیشتر از میانگین آن در هر دو گروه مذکور بود (001/0P- value <). بین میانگین تعداد ماست سل ها در گروه موکواپیدرموئید کارسینوما با میانگین آن در گروه کنترل تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و میانگین تعداد ماست سل ها در گروه موکواپیدرموئید کارسینوما بیشتر از میانگین آن در گروه کنترل بود (001/0P- value <). نتیجه گیری نتایج مطالعه فوق نشان می دهد که تراکم ماست سلها در تومورهای خوش خیم و بدخیم غده بزاقی نسبت به بافت نرمال بیشتر می باشد که می تواند نشان دهنده نقش ماست سلها در تومور ژنز باشد.