سلامت روان و ارتباط آن با توانمندی سالمندان مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر تبریز در سال 1397

Abstract

چکیده: زمینه: در دوران سالمندی، سالمندان با مشکلات زیادی مانند مشکلات روحی، عاطفی، اجتماعی و جسمانی مواجه هستند. اگرچه مطالعات مختلف ارتباط بین سلامت روان و توانمندی را در جمعیت های مختلف نشان داده اند، اما دامنه این مطالعات در جمعیت سالمندان محدود است. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط میان سلامت روان و توانمندی سالمندان مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر تبریز در سال 1397 انجام شد.روش اجرا: پژوهش حاضر يك مطالعه توصیفی همبستگی می باشد که بر روی 462 نفر از سالمندان مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر تبریز در سال 1397 انجام شد. نمونه ها بر اساس معیارهای ورود با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات فردي- اجتماعي، پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ(GHQ) و پرسشنامه محقق ساخته توانمندی سالمند بود. داده ها پس از جمع آوری به کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 با استفاده از آزمون های آمار تی تست، آنالیزواریانس و همبستگی پیرسون موردتجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان نمره کلی سلامت روان 29/8±05/43 و نمره کلی توانمندی 73/4±22/47 بود. طبق نتایج ارتباط آماری معنی داری بین سلامت روان و توانمندی یافت نشد (27/0 p=). نتایج مطالعه نشان داد که بین سلامت روان و برخی مشخصات فردی- اجتماعی مانند سابقه بیماری جسمی(00/0p=)، مصرف دخانیات( 01/0p=) و داشتن مسکن (00/0p=) ارتباط آماری معنی داری وجود دارد. همچنین بین توانمندی با تعداد فرزندان (01/0p=) و درامد (02/0p=) ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که اکثریت سالمندان مبتلا به بیماری جسمی هستند. بعلاوه سلامت روانی سالمندان در حد متوسطی بوده و نسبتا از درجاتی از ناتوانی رنج می برند. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که ارتباطی بین سلامت روانی با میزان توانمندی در سالمندان وجود ندارد و ممکن است عوامل دیگری غیر از متغیر مطالعه ما در این خصوص دخیل باشند که باید مورد بررسی بیشتری قرار بگیرد. لذا پیشنهاد می گردد که ارتباط عواملی از قبیل خودکارآمدی و سطح حمایت اجتماعی سالمندان با میزان توانمندی آنها مورد بررسی قرار گیرد