روند درمانهای دندانپزشکی تحت بی هوشی عمومی کودکان مراجعه کننده به بیمارستان دانشکده دندانپزشکی تبریز طی 10 سال گذشته
چکیده
مقدمه:
بسیاری از دندان پزشکان زمانی که با بیمار اطفال مواجه می شوند ذهنیتی از این که با فردی مضطرب و غیرهمکار روبرو خواهند شد دارند و از این رو بی اشتیاقی در بین دندانپزشکان برای ارائه خدمات دندان پزشکی برای اطفال وجود دارد ولی با توجه به ضرورت درمان دندانپزشکی کودکان، باید با علم به روش های کنترل رفتاری غیردارویی و دارویی راهی برای کاهش اضطراب و ترس کودکان و نتیجتا ارائه خدمات با کیفیت بیشتر یافت.
طی سال های اخیر امکان استفاده از بیهوشی عمومی و آرامبخشی توانست انقلابی بزرگ در درمانهای دندانپزشکی کودکان ایجاد کرده و ناممکن ها را ممکن سازد طوریکه بازسازی ساختارهای دندانی به شدت تخریب شده کودکان زیر 3 سال که از early childhood caries ناشی از مصرف مکرر شیر شبانه رنج می بردند را ممکن ساخت و بدین طریق عملکرد مضغی، زیبایی و سلامتی دهانی از دست رفته آنها را بازگرداند
مواد و روشها:
پرونده تمامی کودکانی که از سال 1387 تا 1397 تحت درمان دندانپزشکی زیر بیهوشی عمومی در بیمارستان دانشکده دندانپزشکی تبریز قرار گرفته اند مورد بررسی قرار گرفت و روند تغییراتی از جمله تعداد موارد درمان شده و تغییر روند درمانهای انجام شده ها طی 10 سال گذشته تحت آنالیز قرار گرفت. مجموع تعداد انواع درمانهای انجام شده از جمله ( کشیدن دندان، ترمیم کامپوزیت ، ترمیم آمالگام ، روکشهای استیل اطفال، پالپوتومی، پالپوتومی ... ) در هر سال بررسی و سپس تغییرات مربوط به تعداد این درمانها در طی 10 سال گذشته مقایسه و بررسی شد.
نتایج:
متوسط افزایش فراوانی درمان دندانپزشکی تحت بیهوشی 9/12 درصد بود.
فراوانی درمان در پسران مشابه با دختران بود.
فراوانی درمان در رده سنی 6-3 سال بطور معنی داری بیشتر از رده های سنی کمتر از 3 سال و بیشتر از 6 سال بود.
بررسی نوع درمانهای تحت بیهوشی در طی ده سال نشان داد :
درمان پالپتومی ،پاپلپکتومی ، SSC روند افزایشی دارند ، CF روند افزایشی داشته اما درصد افزایش کمتری نسبت به درمانهای افزایشی دیگر دارد وAF روند کاهشی داشته است.
نتیجه گیری:
با مقایسه تغییر روند درمان می توان به این نتیجه رسید که با افزایش تجربه دندانپزشکان کودکان در درمانهای تحت بیهوشی عمومی طی 10 ساله گذشته درمانهای محافظه کارانه تر به طور کاملا معنی داری در مقایسه با درمانهای غیر محافظه کارانه روند کاهشی تری را نشان داده اند.