بررسی عوامل اقتصادی اجتماعی موثر بر ذخیره غیر ضروری دارو در منزل : پیمایش در سطح خانوارهای شهر تبریز

Abstract

چکیده مقدمه: وجود داروها در خانه عامل خطری برای استفاده غیر منطقی می باشد. هدف مطالعه حاضر دستیابی به مقدار شیوع و عوامل مرتبط با اتلاف دارو می باشد. روش: یک مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 296 خانوار طی دی و بهمن 95 صورت گرفت. برای انتخاب خانوار از نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی استفاده شد. یک پرسشنامه پیش آزمون شده طراحی شد و از شرکت کنندگان درخواست شد که همه داروهای موجود در منزل را به مصاحبه گر نشان دهند. داده های مربوط به ویژگیهای اقتصادی اجتماعی و جمعیت شناختی ، نام دارو، شکل دارویی، مقدار، منبع و شرایط ذخیره دارو جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از استتا 14 در سطح معناداری 95% تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از مجموع خانوارهای مصاحبه شده198(66.9%) داروی اتلافی داشتند. میانگین تعداد دارو برای هر خانوار 9.9 بود.بیشترین طبقات دارویی رایج پیدا شده در خانوارها متعلق به داروهای قلبی، گوارشی و سیستم عصبی بودند و بیشترین داروهای رایج اتلافی پیدا شده در خانوارها داروها ضد عفونت بودند. بیشتر داروهای نگه داشته شده در خانوار به منظور استفاده در زمان حال بودند (58.7%).داروها کنار گذاشته شده از درمان گذشته 26.2% بودند و 15.1% از داروها منقضی بودند. 72% از داروهای موجود در خانوار به شکل قرص بودند.حدود 90 درصد از داروها داروهای تجویزی بودند. یافته ها نشان داد با افزایش قدرت خرید، نرخ اتلاف افزایش می یابد. همچنین با افزایش میانگین سن خانوار ، اتلاف دارو کاهش یافت. حدود 80 درصد از داروهای اتلافی تجویزی بودند. بحث: 66.9%از خانوارهای تبریزی داروی اتلافی داشتند که رایج ترین شان داروهای ضد عفونت بودند. ارزیابی داروهای خانوار الگوهای نامناسب استفاده داروها توسط بیماران و ارائه کنندگان را تایید کرد که حاکی از لزوم آموزش بیماران و ارائه دهندگان در مورد استفاده صحیح و منطقی از داروها است .