بررسی ارتباط بین حجم زبان و شاخص های قوس دندانی و استخوان بازال در بیماران Cl I و Cl II در تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی
چکیده
مقدمه : باتوجه به اهمیت اثر الگوي رشد بافت نرم در طرح درمان و ریلپس درمان ارتودنسی هدف از اين مطالعه بررسی ارتباط بین حجم زبان و شاخص های قوس دندانی و استخوان بازال در بیماران Cl I و Cl II در تصویربرداری CBCTمی باشد.
روش کار : در این مطالعه از آرشیو رادیوگرافی CBCT افرادی که به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده بودند (n=66)، استفاده شد. نوع مطالعه مقطعی بود. بازسازی اولیه از داده ها با نرم افزارNNT viewer انجام شد.جهت اندازه گیری حجم زبان در نرم افزار Mimics، اتصال سمان-مینا به مولر اول و پرمولرها در ابعاد ساجیتال و محوری چرخانده شد ، این باعث میشود که قسمت ونترال زبان تعیین شود. پلن عمودی که از خار بینی خلفی (PNS) عبور میکند نیز معیار حد خلفی زبان بود. درنهایت شاخص های دندانی و استخوانی Intercanine width and depth, intermolar width and depth, intercanine ratio , intermolar ratio درنمونه هایCBCT به وسیله ی نرم افزار Romexis ارزیابی شدند. به منظور بررسی ارتباط حجم زبان با شاخص های قوس دندانی و استخوانی بازال در بیماران Cl I و Cl II در مدالیته تصویربرداری CBCTاز ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.همچنین به منظور مقایسه شاخص های قوس دندانی و استخوان بازال بین بیماران Cl I و Cl IIدر صورت نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون تی مستقل و در صورت غیرنرمال بودن از آزمون یو من ویتنی استفاده شد. مقادیر احتمال کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد نتایج مطالعه با استفاده از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی توسط SPSS 23 آنالیزشدند.
نتایج: نتایج همبستگی به تفکیک گروه در بیماران کلاس I، بیشترین ضریب همبستگی در شاخص-های قوس دندانی مربوط به عرض IC ( ρ = 0.83) و عرضIM ( ρ = 0.64) و در شاخص-های استخوان بازال، عرض و عمق IC به ترتیب ( ρ = 0.64) ( ρ = 0.72) بوده که با حجم زبان همبستگی مثبت معناداری داشتند. درحالیکه در گروه کلاس II، در شاخص¬های دندانی، عرض IC ( ρ = 0.40) و در شاخص¬های استخوان بازال نیز ، عرض IC ( ρ = 0.38) با حجم زبان همبستگی مثبت معناداری داشتند.
نتیجه گیری: با افزایش حجم زبان، عرض بین کانینی دندانی و استخوانی در بیماران کلاس I و کلاس II افزایش می یابند. از طرفی ارتباط بین حجم زبان و شاخص های دندانی و استخوانی در بیماران کلاس I نسبت به بیماران کلاس II بارزتر می باشد. با در نظر گرفتن نتایج ذکر شده، توجه به حجم زبان به ویژه در بیماران کلاس I می تواند در پیشگیری از ریلپس درمان ارتودنسی سودمند باشد.