بررسی میزان فراوانی گلوکوم در بیماران مبتلا به یووئیت مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان نیکوکاری تبریز در 10 سال گذشته
Abstract
. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان فراوانی گلوکوم در بیماران مبتلا به یووئیت مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان نیکوکاری تبریز در 10 سال گذشته می باشد.
مواد و روش ها: بیمارانی یووئیتی که در 10 سال اخیر تشخیص داده شده اند و دچار عارضه گلوکوم شده بودند و به درمانگاه یووئیت بیمارستان نیکوکاری در طول سال 97 مراجعه کردند بررسی شدند و اطلاعات لازم شامل متغیرهای سن ، جنس بیمار، سابقه مصرف کورتیکواستروئید موضعی و سیستمیک، محل آناتومیک یووئیت شامل (قدامی، میانی، خلفی و پان یووئیت)، ازمان (حاد و مزمن) و علت یووئیت (عفونی، التهابی)، کورتیکواستروئید مصرفی (موضعی یا سیستمیک)، فاصله ی زمانی از زمان شروع یووئیت تا ایجاد گلوکوم، دید اولیه و تغییرات دید در طول درمان ثبت شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر از 441 بیمار یووئیتی مراجعه کننده به درمانگاه یووئیت 93 مورد (21درصد) دارای گلوکوم بودند. میانگین سن بیماران برابر ۵/۴۳ سال بوده و بیشتر بیماران (۴/۶۲ درصد) مونث بودند. بیشترین فراوانی نوع یووئیت مربوط به یووئیت منتشر (۴/۳۳ درصد) بود و ۳/۷۶ درصد درگیری از نوع مزمن بود. از نظر اتیولوژی ۷۸ درصد غیرایدیوپاتیک بود و ۸/۶۸ درصد غیرگرانولوماتوز بود. زاویه اتاق قدامی در ۸/۸۲ درصد موارد باز بود. ۶/۹۴ درصد بیماران کورتیکواستروئید موضعی دریافت می کردند. میانگین فاصله بین یووئیت و گلوکوم ۱۳/۲ سال بود.