مشخصات دموگرافیک و علایم بالینی و پاراکلینیکی و نحوه درمان و پیامد در بیماران بزرگسال بستری باتشخیص کیست هیداتیک در بیمارستان امام رضا وسینا طی 10 سال (97-1387)
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، تعیین مشخصات دموگرافیک و علایم بالینی و پاراکلینیکی و نحوه درمان و پیامد در بیماران بزرگسال بستری با تشخیص کیست هیداتیک در بیمارستان امام رضا و سینا طی 10 سال می باشد.
مواد و روش ها: پرونده تمام بیماران مبتلا به کیست هیداتیک در طی 10 سال با درنظر گرفتن فاکتورهای اپیدمیولوژی و اطلاعات دموگرافیک و یافته های ازمایشگاهی و رادیولوژی و نحوه درمان بیماران بستری مورد بررسی قرار گرفت و تعداد ۱۳۰ بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: از ۱۳۰ بیمار مورد مطالعه ۳/۵۳ درصد مذکر و ۷/۴۷ درصد مونث بودند. میانگین ± انحراف معیار سن بیماران برابر ۴۹/۱۷ ± ۰۱/۳۹ سال با میانه ۳۴ سال بود. ۶/۷۴ درصد بیماران ساکن شهر بودند. ۸/۱۰ درصد بیماران مواجهه با دام، ۵/۱ درصد مواجهه با سگ داشتند. بیشترین فراوانی بیماری زمینه ای مربوط به هیپرتنشن با فراوانی ۵/۲۸ درصد بود. علائم بالینی شایع در بیماران مربوط به علائم عمومی خستگی و احساس ضعف (۹/۷۶ درصد)، کبدی (۸/۳۳ درصد) و سپس ریوی (۲/۱۹ درصد) بود. نتیجه تست الایزا در ۳/۲۲ درصد موارد منفی و در ۷/۷۷ درصد موارد مثبت بود. بیشترین موارد تصویربرداری مثبت مربوط به CT-Scan با فراوانی ۷/۶۷ درصد بود. بیشترین محل حضور کیست مربوط به کبد با فراوانی ۸/۵۳ درصد بود. شایع ترین نوع درمان مربوط به جراحی با فراوانی ۵/۸۸ درصد بود. همچنین ۸/۳ درصد بیماران درمان مدیکال شامل آلبندازول و مبندازول دریافت کرده بودند. در بررسی پیامد بیماران پس از درمان، ۱۱۳ بیمار (۹/۸۶ درصد) درمان کامل، ۶ بیمار (۶/۴ درصد) عدم درمان و دچار عوارض جانبی شامل نیاز به پیوند کبد و ۱۱ بیمار (۵/۸ درصد) درمان شده و دچار عوارض جانبی شامل لوبکتومی ریه و اسپلنکتومی شدند.