| dc.contributor.advisor | عبدالهی, محبوبه | |
| dc.contributor.author | قاسم زاده, هانیه | |
| dc.date.accessioned | 2019-10-20T12:23:01Z | |
| dc.date.available | 2019-10-20T12:23:01Z | |
| dc.date.issued | 1398 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/60940 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: ناامني غذايي طي دو دهه گذشته به عنوان مشكل عمده سلامت عمومي، توجه مردم، متخصـصان و سياسـتگذاران را بـه خـود جلب كرده است. در ايران بر اساس كفايت انرژي، در سالهاي 1375 و 1380 به ترتيب 20 و 2/23 درصـد خانوارهـا نـاامني غـذايي داشـتند. ناامنی غذایی را میتوان «فراهمی محدود یا نامطمئن غذای مغذی کافی و سالم یا توانایی محدود یا نامطمئن برای اکتساب غذاهای قابل قبول از راههای اجتماعی قابل قبول» تعریف کرد. تاكنون در كشور ناامني غذايي به روش مستقيم در سطح ملي، استاني و شهر سـنجيده نـشده‌اسـت. هـدف از ايـن مطالعه، تعيين شيوع ناامني غذايي در بین خانوارهاي کودکان 6 تا 59 ماهه ساکن محله مهدی آباد شهر شيراز و برخي عوامل مرتبط با آن بود.
مواد و روش کار: این مطالعه در سکونت گاه غیررسمی شامل محله مهدی آباد شیراز انجام شد. در اين مطالعة توصيفي- تحليلي که به صورت مقطعی برروی 353 خانوار ساکن محله مهدی آباد شيراز به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام گردید. دادههـاي جمعيتي، اجتماعي و اقتصادي خانوارها از طريق پرسشنامه اطلاعات عمومي گردآوري و وضعيت امنيت غذايي با پرسشنامه 18 گويه اي امنيت غذايي خانوار USDA سنجيده شد. براي توصيف دادهها از آزمون مجذور كاي دو و براي تحليل دادهها از تحليل واريانس يك طرفه استفاده شد.
يافته‌ها: شیوع نامنی غذایی در خانوارهای مورد مطالعه 5/74% بود. به طوری که ناامنی غذایی بدون گرسنگی و با گرسنگی به ترتیب 8/25 و 7/48 گزارش شد. ناامنی غذایی با لاغری، اضافه وزن، کم وزنی و چاقی ارتباط معناداری داشت (001/0>P). ناامنی غذایی با کوتاه قدی رابطه معناداری نداشت (04/0p=). نتایج نشان داد ناامنی غذایی با سطح تحصیلات و طبقه شغلی سرپرست، وضعیت تملک مسکن ارتباط معناداری داشت (001/0>P).
بحث و نتيجه‌گيري: جمعیت مورد مطالعه دچار ناامنی غذایی بوده است و با برخي عوامل مانند: شغلِ سرپرست، مالکیت خانه ارتباط مثبت معني داري نشان داد. همچنین تعداد کودکان لاغر، دارای اضافه وزن و چاق در گروه ناامن غذایی بیشتر بود. بنابراين با در نظر گرفتن تسهيلاتي براي خانوارهاي ساکن منطقه مهدی آباد مي توان شيوع ناامني غذايي را تقليل داد. | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده تغذیه و علوم غذایی | en_US |
| dc.subject | ناامني غذايي | en_US |
| dc.subject | خانوار | en_US |
| dc.subject | عوامل اقتصادي- اجتماعي | en_US |
| dc.subject | شيراز | en_US |
| dc.title | بررسی وضعیت تغذیه و امنیت غذایی خانوار در کودکان ۶ تا 59 ماهه و ارتباط آن با برخی عوامل اقتصادی اجتماعی در محله مهدی آباد شهر شیراز در سال 1397 | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | برزگر, علی | |
| dc.identifier.callno | 140/آ/ت | en_US |
| dc.description.discipline | تغذيه در بحران | en_US |
| dc.description.degree | کارشناسی ارشد | en_US |
