بررسی اثر سایتوتوکسیک مفردات گل گاوزبان ایرانی و افتیمون بر روی سلولهای سرطان سینه در محیط آزمایشگاه(Invitro)

Abstract

خلاصه فارسی مقدمه و هدف: در متون معتبر مکتب طب سنتی ایران، بالغ بر 107 گونه گیاهی در کنترل و درمان سرطان نام برده شده است. از این میان، خاصیت سایتوتوکسیک و ضد سرطانی تعداد 59 گونه گیاهی یا ترکیبات شیمیایی آنها تا به امروز در تحقیقات فارماکولوژیک تایید شده است. این ترکیبات از طریق تاثیر بر مسیرهای مولکولی مختلف منجر به توقف چرخه سلولی و القاء آپوپتوز در سلولهای سرطانی می شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی فعالیت آپوپتوتیک عصاره گیاهان گل گاوزبان ایرانی و افتیمون در رده های سلولی سرطان سینه ی موشی و انسانی می باشد. مواد و روش ها: برای بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره گیاهان گل گاوزبان ایرانی و افتیمون تست MTT انجام گرفت. آزمایش Annexin/PI جهت ارزیابی میزان آپوپتوز انجام گردید. برای بررسی نوع مرگ سلول ها تست فلوسایتومتری انجام شد. جهت بررسی اثر سایتوتوکسیک عصاره این گیاهان بر روی بیان ژن های کاسپاز 3، کاسپاز 9 و BCL-2 از Real time PCR استفاده شد. به منظور ارزیابی مهار مهاجرت سلولی در سلولهای سرطانی آزمایش بهبود زخم انجام شد.

یافته ها: آزمایش MTT نشان داد که عصاره های متانولی، دی کلرومتانی و اِن هگزانی هر دو گیاه گل گاوزبان ایرانی و افتیمون در روش وابسته به دوز، به طور چشمگیری رشد سلولهای سرطانی را مهار کردند. بر حسب نتایج آزمایش Annexin/PI ، عصاره دی کلرومتانی هر دو گیاه قابلیت چشمگیری در ایجاد آپوپتوز در سلولهای سرطان پستان نشان دادند. یافته ها نشان داد که عصاره ی دی کلرومتانی افتیمون و گل گاوزبان ایرانی به طور محسوسی بیان ژنهای کاسپاز 3 و 9 را افزایش می دهد حال آنکه بیان ژن Bcl-2 را کاهش می دهد. آزمایش بهبود زخم نشان داد که عصاره دی کلرومتانی می تواند مهاجرت سلول سرطانی را در مقایسه با دو عصاره ی دیگر مهار کند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که که عصاره دی کلرومتانی هر دو گیاه افتیمون و گل گاوزبان ایرانی می تواند رشد سلولهای سرطان پستان را کاهش دهد، آپوپتوز ایجاد کند و مهاجرت سلولی را در سلولهای سرطانی در مقایسه با دیگر عصاره ها مهار کند. بنابراین این عصاره ممکن است یک راهبرد نهایی برای درمان سرطان پستان در کنار سایر درمانها باشد. کلمات کلیدی: گل گاوزبان ایرانی، افتیمون، آپوپتوز، 4T1، MDA-MB-231