بررسی پاسچر سر، ستون فقرات گردنی، توراسیک و کمربندشانه‌ای در صفحات ساژیتال و فرونتال در افراد مبتلا به سردرد سرویکوژنیک، میگرن و افراد بدون سردرد
چکیده
مقدمه: سردرد با منشا گردنی یا سرویکوژنیک نوعی سردرد مزمن میباشد که مکانیسم آن اختلال در عملکرد ساختارهای عضلانی-اسکلتی گردن است. میگرن نوع دیگری از سردرد مزمن میباشد. اختلالات میوفاشیال سر و گردن در تشدید علایم میگرن نقش دارند. در بیماران مبتلا به سردرد سرویکوژنیک و میگرن، گردن درد یکی از یافتههای شایع میباشد. تغییر در رابطه سگمان‌های ستون فقرات چهارک فوقانی بدن به صورت تغییرات پاسچر می‌تواند در طولانی مدت سبب بروز عوارضی از قبیل گردن درد شود. در نتیجه سردرد سرویکوژنیک و میگرن ممکن است به دلیل مشکلات عضلانی-اسکلتی مرتبط با پاسچر غیرطبیعی چهارک فوقانی بدن ایجاد شود. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی پاسچر استاتیک سر، ستون فقرات گردنی، سینه‌ای فوقانی و کمربند شانه‌ای در افراد مبتلا به سردرد سرویکوژنیک و میگرن و مقایسه آن با افراد بدون سردرد بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه ، 20 نفر مبتلا به سردرد سرویکوژنیک، 20 نفر مبتلا به سردرد میگرن و 50 نفر بدون گزارش سردرد شرکت کردند. برای ارزیابی و اندازه‌گیری زوایای مربوط به پاسچر سر و ستون فقرات گردنی و فقرات سینه‌ای فوقانی و کمربند شانه‌ای از روش فتوگرافی و خط‌کش منعطف استفاده شد.
یافته‌ها: زاویه کرانیوورتبرال در گروه میگرن (7/39) و سرویکوژنیک (1/40) نسبت به گروه سالم (5/45) کمتر بود که نشاندهنده وضعیت رو به جلوی بیشتر سر در این دو گروه میباشد. همچنین زاویه چرخش رو به بالای اسکاپولا در میگرن نسبت به دو گروه دیگر کمتر (002/0P=) و زاویه تیلت کرونال سر در میگرن نسبت به دو گروه دیگر بیشتر (006/0P=) بود. در بقیه متغیرها تفاوت آماری معنیدار بین سه گروه وجود نداشته است.
نتیجه‌گیری: یافتههای این مطالعه نشان میدهد که پاسچر سر و گردن و کمربند شانه‌ای ممکن است در بیماران مبتلا به سردرد سرویکوژنیک و میگرن دستخوش تغییر شده باشد که باید در ارزیابی و توانبخشی این بیماران مورد توجه قرار گیرد.