بررسی سطح سرمی و بزاقی اوره و گلوکز در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز و بیمارستان امام رضا در سال 1398
چکیده
مقدمه: دیابت یک بیماری متابولیک چندین عاملی است که می تواند به ارگان های مختلف بدن از جمله کلیه ها آسیب برساند از این رو به عنوان یک مشکل سلامت عمومی عمده در بسیاری از نقاط جهان و ایران محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین سطح سرمی و بزاقی اوره و گلوکز در بیماران مبتلا به دیابت می باشد.
روش کار: این مطالعه تحلیلی بر روی 40 نفر از بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا و مراجعین به بخش های دانشکده دندان پزشکی انجام شد. داده‌ها به‌صورت میانگین (± انحراف معیار) و فراوانی (درصد) به ترتیب برای متغیرهای کمّی و کیفی ارائه شدند. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS19 انجام گرفت. جهت مقایسه نتایج و تفاوت معنی دار آنها از آزمون Independent Samples T Test و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.در این مطالعه سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شده است.
یافته ها: از 40 بیمار دیابتی مورد مطالعه ما 24 نفر زن و 16 نفر مرد بودند. اغلب افراد مبتلا به پرفشاری خون نبودند. 25نفر مبتلا به دیابت نوع دو بودند. در 92.5 درصد از بیماران دیابت کنترل شده بود.اوره بزاق بیشتر از سرم بود اما در گلوکز برعکس بود. میانگین اوره سرمی 90/32 ، اوره بزاقی 00/51 ، گلوکز بزاقی 87/4 و گلوکز سرمی 47/140 بود. بین اوره سرمی و بزاقی رابطه همبستگی معنی دار آماری وجود داشته و بین گلوکز سرم و بزاق نیز رابطه همبستگی وجود داشت.
نتیجه گیری: اندازه گیری دقیق فاکتورهای مربوط به افراد دیابتی با کمترین آسیب به بیمار از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این مطالعه مشخص شد بین گلوکز بزاق و خون و همچنین بین اوره بزاق و خون افراد دیابتی رابطه مثبت وجود دارد واحتمالا در آینده بتوان از نمونه بزاق برای سنجش گلوکز و اوره این افراد بهره جست.