بررسی اثرات هیپوگلایسمیک مخمر Zygoascus Hellenicus در موش سالم و دیابتی
چکیده
مقدمه: دیابت پنجمین عامل مرگ و میر درجهان می باشد. انواعی ازترکیبات در منابع طبیعی پیشنهاد شده که روی اهداف سلولی می توانند اثرات دارویی داشته باشند.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر مخمر zygoascus hellenicus برروی سطح گلوکز خون در موش های سوری دیابتیک بود.
مواد و روش ها: موش های سوری به وزن gr 35-30 بصورت تصادفی به 2 گروه عمده سالم ودیابتیک تقسیم شدند. سپس حیوانات 150mg/kg استرپتوزوسین (محلول در بافرسیتراتM 1/0با pH=4) تک دوز ازطریق تزریق صفاقی دریافت کردند. حیوانات کنترل سالم به جای استرپتوزوسین نرمال سالین دریافت کردند. 3روز بعد قندخون ازطریق قطره ای ازخون تام دم حیوان با استفاده ازگلوکومتر اندازه گیری شد. موش های سوری با قندخون بالایmmol/L 1/11(mg/dl200) دیابتیک محسوب شدند. بعداز ثبت وزن حیوانات به گروه های 10 تایی1- گروه کنترل سالم دریافت کننده آب مقطر، 2- گروه کنترل سالم دریافت کننده ازمحیط کشت مخمر، 3- گروه دیابتیک کنترل دریافت کننده آب مقطر و 4- گروه دیابتیک دریافت کننده ازمحیط کشت مخمر؛ تقسیم شدند. سپس موش هابه مدت2هفته بصورت گاواژ دوبار درروز تحت درمان قرارگرفتند.هر3روز یکبار با استفاده ازخون تام دم قندخون اندازه گیری شد.
یافته ها: میانگین ± انحراف معیار قندخون اولیه برابر mg/dl78/10 ± 86/135بوده و3روز بعد از تزریق استرپتوزوسین برابرmg/dl377بودو3روزبعدازدریافت مخمر قندخون اندازه گیری شد که کاهش پیدا کرده وبرابرmg/dl 62/108 ± 43/262بود.همچنین درموش های دیابتی که آب مقطردریافت کردند3روزبعدازتزریق استرپتوزوسین برابرmg/dl24/103± 425بود و3روزبعدازدریافت مخمر mg/dl 28/146 ± 13/404بودو تفاوت معنی داری بین 2گروه مشاهده شد (5 0/0 p < ).
نتیجه گیری: استفاده ازمحیط کشت مخمر Zygoascus Hellenicusدرمطالعات حیوانی منجربه کاهش قندخون درموش های دیابتیک می گردد که این نتیجه می تواند برتاثیر این مخمر برمقاومت انسولینی وکاهش آن باشد.