تاثیر آنتي بیوتیک پروفلاكسي بر فراواني عفونت های محل جراحي در بیماران تحت جراحي تمیز ارتوپدی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آنتی بیوتیک پروفلاکسی بر فراوانی عفونت های محل جراحی در بیماران تحت جراحی الکتیو نسج نرم می باشد.
مواد و روش ها : در یک مطالعه ی توصیفی مقطعی بیماران مراجعه کننده به بخش ارتوپدی مراکز آموزشی و درمانی امام رضا (ع) و شهدا دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 96 انتخاب شدند. ابزارگردآوري داده ها، چک لیست محقق ساخته بوده است . اين چک لیست داراي 9 بخش بوده که اطلاعات دموگرافيک و اطلاعات بیمار شامل سن ، جنس ، بیماری اسکمیک قلبی ، دیابت ، دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی ، مصرف سیگار ، عفونت سطحی یا عمقی ثبت گردید. جمعیت هدف 146 نفر از بیمارانی بود که در یک دوره ی 12 ماهه در اتاق های عمل ارتوپدی بیمارستان امام رضا (ع) و شهدا تحت جراحی های تمیز دست شامل سندرم تونل کارپال و انگشت ماشه ای و گانگلیون کیست در سال 96 قرار گرفته اند. بیماران در دو گروه طبقه بندی شدند . گروه اول بیماران با دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی به تعداد 57 نفر و گروه دوم بیماران بدون دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی به تعداد 89 نفر بود. بیماران بعد از جراحی و ترخیص در هفته ی دوم در زمان برداشتن سوچورها و در هفته ی چهارم و نیز از طریق اطلاعات ثبت شده در پرونده ی درمانگاه ارتوپدی از نظر عفونت های محل جراحی پیگیری شدند. زخم های محل جراحی از نظر اریتم ، درد ، تورم ، خروج اگزودا ، ترشحات چرکی و جداشدگی بافت های عمقی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده هاي بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.18 مورد ارزيابي قرارگرفت.
یافته ها: گروه اول شامل 57 نفر که آنتی بیوتیک پروفیلاکسی دریافت نموده اند (گروه case) و گروه دوم شامل 89 نفر بدون دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی (گروه control) . بر طبق بررسی های آماری از نظر سن(p=0.149) و جنس (p=0.115) بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. نتایج نشان داد که از نظر دیابت و نوع عمل جراحی انجام شده با فراوانی عفونت محل جراحی در دوگروه ارتباط آماری معناداری وجود ندارد. در هیچ کدام از بیماران گروه های مورد مطالعه عفونت عمقی محل جراحی رویت نشد. از نظر فراوانی عفونت محل جراحی و آنتی بیوتیک پروفیلاکسی نیز از نظر آماری در دوگروه تفاوت قابل توجهی نداشتند(P=732).