بررسی تظاهرات گوش، حلق و بینی در کودکان مبتلا به سندرم داون
چکیده
. از تظاهرات شایع ENTدر بیماران سندروم داون، می توان به عفونت مزمن گوش و افیوژن های مزمن گوش میانی که با افت شنوایی در ارتباطند، انسداد راه هوایی، آپنه ی انسدادی خواب، رینیت و سینوزیت مزمن اشاره کرد. باتوجه به متعدد بودن آنومالی های کرانیوفیشیال در بیماران مبتلا به سندرم داون که لزوم مداخله درمانی در بسیاری از آنها وجود دارد و در نظر داشتن اینکه مطالعات جامع مربوط به تظاهرات بالینی گوش، حلق و بینی در کودکان مبتلا به سندرم داون به صورت معدود در جهان انجام شده است، و براساس بررسی ما در منطقه ما نیز تاکنون انجام نشده است تصمیم بر انجام آن شد، ضمنا موضوع این مطالعه تحت حمایت WHO نیز می باشد.
مواد و روش ها:
تعداد تقریبی 50 کودک مبتلا به سندرم داون شهرستان تبریز در بازه سنی صفر تا 15 سال تایید شده توسط آزمایش ژنتیک و یا علایم بالینی که از طریق مراکز بهزیستی شناسایی شده اند، را انتخاب و سپس ایشان را تحت معاینه قرار دادیم و پارامتر های مربوط به گوش، حلق و بینی را در آنها بررسی نمودیم.
نتایج:
54% کودکان پسر و 46% دختر بودند. در بررسی ما، اوتیت سروز شیوع 28% و میزان کاهش شنوایی، 68% نرمال، 24% خفیف، 4% خفیف تا متوسط و 4% متوسط بودند. 78% کودکان، هیپرتروفی آدنوئید گرید 1 و 16% گرید 2 داشتند. هیچ کدام از بیماران، شکاف لب نداشتند. در 2% شکاف کام در کام نرم وجود داشت. 4% این کودکان فرنولوم چسبیده و 2% قوس بلند کام داشتند. در بررسی مالامپاتی 58% مالامپاتی 1، 26% مالامپاتی 2، 16% مالامپاتی 3 بودند. 72% ماکروگلوسیا داشتند. هیچ کدام آترزی کانال گوش نداشتند. 20% بیماران تنگی کانال گوش، 22% میکروتی 1 و 4% میکروتی 2 بودند. 98% زبان شیاردار داشتند. 36% کودکان تغییر شکل زینی خفیف بینی، 16% هنگینگ کولوملا و 46% تنگی دهانه پیریفرم داشتند.