مقایسه تغییرات مربوط به تعداد و طول ترک های مینائی ناشی از دباندینگ در دو نوع براکت با طرح بیس متفاوت
چکیده
طراحی بیس براکت تاثیر بسزایی در استحکام باند برشی دارد. استحکام باند برشی بالاتر منجر به ایجاد ترک های مینایی طی دباندینگ می گردد. هدف این مطالعه مقایسه آسیب های مینایی شامل تغییرات طول و تعداد ترک های مینایی پس از دباندینگ در دو نوع براکت با بیس متفاوت می باشد.
روش کار: 88 دندان پرمولر اکسترکت شده انسان به صورت تصادفی در 2 گروه 44 تایی تقسیم شدند. دندان ها در یک گروه توسط براکت های دارای بیس مش دار و در گروه دیگر توسط براکت با بیس anchor-pylon باند شدند. میزان ادهزیو باقی مانده پس از دباند، تعداد و طول ترک های مینایی قبل از باندینگ و پس از دباندینگ توسط استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40 بررسی و مقایسه شدند. همچنین استحکام باند برشی در نمونه های مشابه اندازه گرفته شد. از آزمون یومن ویتنی جهت مقایسه تعداد ترک ها بین دو گروه استفاده شد. آنالیز آماری ACNOVA جهت مقایسه طول ترک ها به کار گرفته شد. برای مقایسه ARI score بین دو گروه از تست chi-square و جهت مقایسه مقادیر استحکام باند برشی بین دو گروه ازindependent t-test استفاده شد.
نتایج: میزان ادهزیو باقی مانده پس از دباند در گروه anchor-pylon به طور معناداری کمتر بود. افزایش معنی دار آماری در طول و تعداد ترک ها پس از دباندینگ در هر گروه وجود داشت. تفاوت معنی دار آماری بین تعداد ترک های مینایی پس از دباندینگ در دو گروه وجود نداشت، در حالی که افزایش طول ترک ها به صورت معنی داری در گروه anchor-pylon بالاتر بود. استحکام باند برشی بالاتر نمونه های anchor-pylon نشان داده شد.
نتیجه گیری: براکت با طرح بیس anchor-pylon مخرب تر بوده و صدمات یاتروژنیک بیشتری بر مینا وارد می کند.