تاثیر حالت جنینی و حالت آزاد بدن برخواب نوزادان نارس بستری: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی
چکیده
چکیده: مقدمه: در نوزادان نارس، بلوغ کامل سیستم عصبی مرکزی مستقیما به سازمان دهی وضعیت خواب و بیداری بستگی دارد لذا بهبود خواب در این نوزادان بسیار مهم می باشد. هدف اصلی از مطالعه ی حاضر بررسی و مقایسه ی خواب نوزادان نارس در دو حالت جنینی و حالت آزاد بدن می باشد.روش‌کار: مطالعه حاضر، یک کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی است که در سال 1393 در مركز آموزشی درمانی الزهرا وابسته به دانشگاه علوم پزشكی تبریز، ایران انجام گرفت. 32 نوزاد نارس بستری در بخش نوزادان با سن حاملگی 36 -33 هفته انتخاب شدند هر نوزاد به مدت چهار روز در مطالعه حضور داشت که در هر روز، در طی یک دوره ی 12 ساعته به صورت تصادفی در یکی از وضعیتهای لترال جنینی، لترال آزاد، سوپاین جنینی و سوپاین آزاد قرار گرفت. وضعیت بدنی و چهره ی نوزاد و فعالیتهای مربوط به نوزاد توسط محقق و به صورت حضوری با ضبط فیلم بررسی و ثبت گردید. در پژوهش حاضر، با بهره گیری از ابزار بررسی حالتهای رفتاری نوزادان نارس (APIB)، تهیه شده توسط «آلز» و توجه به توضیحات بخش state، هر کدام از متغیرهای خواب و بیداری در طی دوره های 12ساعته بررسی شد و هر 5 دقیقه در ابزار Sleep Diagram علامت گذاری گردید. اطلاعات با نرم افزار SPSS نسخه ی 13 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مدت زمان خواب، بیداری و گریه ی نوزاد در طی 12 ساعت، در بین حالت جنینی و حالت آزاد تفاوت آماری معنی داری دارد (05/0P<). همچنین مدت زمان خواب و زمان گریه در طی12 ساعت بین پوزیشن لترال و پوزیشن سوپاین تفاوت آماری معنی داری نشان داد (05/0P<). در ضمن اثر متقابل بین حالتهای بدنی و پوزیشنهای بدنی در متغیرهای خواب، بیداری و گریه اختلاف آماری معنی داری نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیری: «حالت جنینی» باعث افزایش زمان خواب و کاهش زمان بیداری و زمان گریه نوزادان نارس می شود. در ضمن «پوزیشن لترال» نیز باعث افزایش زمان خواب و کاهش گریه ی نوزادان می-گردد.