اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان و فارغ التحصیلان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی تبریز- 1389

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: اجتماعی شدن حرفه‌ای، فرآیند پذیرش نقش های حرفه‌ای است و بر عملکردهای حرفه‌ای افراد تاثیر می گذارد این امر نه تنها در محیط های آموزشی بلکه پس از دانش آموختگی و تا زمانی که فرد در آن حرفه مشغول به کار است نیز ادامه دارد. تحقیقات بسیاری نشان می دهند اگر چه آموزش مهارت های اجتماعی شدن حرفه‌ای بسیار مفید است اما این مهارت را نمی توان از زمینه‌هایی که رفتار در آن واقع می شود، یعنی محیط آموزشی جدا کرد. پژوهش حاضر به بررسی اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان پرستاری در مقاطع مختلف تحصیلی و نیز فارغ التحصیل پرستاری یک سال پس از گذراندن طرح نیروی انسانی می پردازد. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1389 در دانشکده پرستاری و مامایی تبریز صورت گرفت. نمونه‌های پژوهش شامل 118 نفر دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی و 26 نفر پرستار بودند. جهت جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه اجتماعی شدن حرفه‌ای تویت، بعد از روایی و پایایی (آلفای کرونباخ =0/092 ) استفده گردید. روشهای آمار توصیفی برای توصیف مشخصات واحدهای مورد پژوهش و آمار استنباطی جهت مقایسه نمره اجتماعی شدن حرفه‌ای در گروه‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: یافته‌های حاصل از پژوهش نشان داد که اکثریت دانشجویان شرکت کننده در این پژوهش در کلیه مقاطع تحصیلی به ترتیب مونث 74 نفر 62/7)درصد) و مجرد 98 نفر 83)درصد) و در مورد فارغ التحصیلان نیز اکثریت آنها مونث 24 نفر 92/3)درصد) و متاهل 20 نفر 77)درصد) بودند. نتایج نشان داد که میانگین نمره اجتماعی شدن حرفه‌ای در همه گروه‌های تحصیلی به ترتیب، 251/3 ،241/5 ،246/4 ،248/7 و 263 و از نظر سطح اجتماعی شدن حرفه‌ای در سطح بالا قرار دارند. آزمون پیرسون تفاوت آماری معنی داری بین سطح اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان در مقاطع مختلف و فارغ التحصیلان نشان نداد، هر چند نمره اجتماعی شدن در سال های سوم و چهارم و فارغ التحصیلان افزایش یافته بود. بحث و نتیجه گیری: مطالعات بسیار اندکی اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان پرستاری را در سالهای تحصیل مورد مطالعه و مقایسه قرار داده‌اند. اما اغلب این مطالعات دانشجویان و فارغ التحصیلان پرستاری از نظر اجتماعی شدن حرفه‌ای در سطح بالایی قرار داشتند. نتایج یکسانی از نظر اجتماعی شدن حرفه‌ای در مقاطع مختلف تحصیلی پرستاری وجود ندارد. محدودیت های پژوهش استفاده از روش های کمی به تنهایی و یکسان نبودن ابزار در این پژوهش ها علت اصلی تفاوت های مشاهده شده است. بکارگیری روش های کیفی جهت بررسی عمیق مفهوم اجتماعی شدن حرفه‌ای و نیز انجام یک مطالعه طولی روی یک گروه از دانشجویان در طول سالهای تحصیلی نتیجه معتبرتری ارائه خواهد نمود.