شیوع، عوامل خطرساز و یافته های بالینی عفونت های کاندیدیازیس و تریکومونیازیس در زنان تحت پوشش مراکز منتخب بهداشتی- درمانی تبریز،1383

Abstract

چکیده: مقدمه: ولووواژینیت کاندیدایی، واژینوز باکتریال و تریکومونیازیس حداقل 90 درصد از تمام موارد عفونتهای واژینیت را شامل می شوند ماماها با ارزیابی، کنترل و پیشگیری از طریق آموزش بیمار در سلامت واژن نقش اولیه را بعهده دارند. هدف: هدف از این مطالعه شناسایی شیوع، عوامل خطر ساز و یافته های بالینی عفونتهای کاندیدیازیس و تریکومونیازیس در زنان تحت پوشش مراکز منتخب بهداشتی درمانی تبریز بود. روش کار و مواد: این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی انجام گرفت و در آن 1000 زن که خصوصیات واحدهای پژوهش را داشتند، به روش نمونه گیری تصادفی از 12 مرکز منتخب بهداشتی درمانی تبریز انتخاب شدند. پرسشنامه برای بدست آوردن اطلاعات فردی و باروری، چک لیست برای مشاهدات بالینی و روشهای کشت برای تشخیص عفونت های واژن استفاده شدPH . ترشحات واژن نیز شناسایی گردید. اطلاعات با استفاده‌ از نرم‌افزار SPSS و با محاسبه توزیع فراوانی مطلق و درصدی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشتر و تی استیودنت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع کاندیدیازیس و تریکومونیازیس به ترتیب 25/2 درصد و 9/2 درصد بود. این پژوهش نشان داد که سابقه بیماری ها،PH، تعداد دفعات مقاربت در هفته، تعداد زایمان، تعداد زایمان واژینال، وضعیت شیردهی، نوع آخرین زایمان، روش ضد بارداری عوامل خطر ساز کاندیدیازیس و سن ازدواج، بهداشت فردی، بهداشت مقاربت و PH واژن، عوامل خطر ساز تریکومونیازیس بودند، همچنین یافته های بالینی در عفونت کاندیدیازیس خارش، خارش هنگام نزدیکی، سوزش هنگام نزدیکی، سوزش ادرار در همسر و زن، درد هنگام نزدیکی، درد زیر شکم، نشانه ادراری، ظاهر واژن، مقدار، قوام، ظاهر، رنگ ترشحات و در مورد تریکومونیازیس سوزش ادرار، ظاهر و رنگ ترشحات بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای عفونت های کاندیدیازیس و تریکومونیازیس و ناقل بدون علامت بودن بسیاری از زنان مبتلا، به نظر می رسد لازم است که این عفونت ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته و اقداماتی جهت پیشگیری انجام گیرد. ماماها و سایر متخصصان بهداشتی و درمانی میتوانند با دادن آگاهی بیشتر از این عفونت ها و عوامل خطرساز آنها به زنان، نقش مهمی در ارتقاء کیفیت زندگی آنان، داشته باشند.