بررسی و مقایسه درک پزشکان ، پرستاران ، بیماران و بستگان بیماران از نیازهای یادگیری بیماران عروق کرونر قلب در مراکز آموزشی درمانی شهر اردبیل و تبریز در سال 1394

Abstract

چکیده: مقدمه: بیماریهای غیر مسری سالانه باعث کشته شدن 38 ممیلیون نفر می شود که تقریبا سه چهارم آن (28 میلیون) در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می دهد. شانزده میلیون مرگ در اثر بیماری های غیر مسری قبل از موعد مقرر رخ می دهد (قبل از سن 70 سالگی) که در سال 2014 هشتاد دو دید از آن در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ داده است.بیماری های عروق کرونر بیشترین علت مرگ و میر ناگهانی ناشی از بیماری های قلبی را شامل می شود.در سال 2012 به طور متوسط 5/17 میلیون نفر در اثر بیماری-های قلبی عروقی جان خود را از دست دادند که این عدد 31 درصد از کل مرگ و میر جهانی را شامل می-شود از این مرگ و میر5/7 میلیون در اثر بیماری های عروق کرونر و 7/6 میلیون ناشی از حمله قلبی بود. در ایران بیماریهای غیر مسری مسئول 76% از مرگ و میرها میباشد که از این بین بیماریهای قلبی عروقی 48% مرگ و میر را شامل میشود.بیماری عروق کرونر یک فرایند مزمن می باشد که به صورت آهسته و در طول دوران زندگی پیشرفت می کند.قبل از شروع آموزش موثر تیم سلامت ابتدا باید نیازهای یادگیری و سبک های یادگیری بیماران را بررسی کند. هدف از این مطالعه مقایسه درک بیماران عروق کرونر از نیازهای یادگیری خود با درک تیم پزشکان ، پرستاران و خانواده بیماران بود.روش بررسی: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی مقایسه ای بود به طور کلی 415 نفر در این مطالعه شرکت داشتند. نمونه ها شامل 137 بیمار قلبی و 137 نفر از خانواده هایشان ، 33 پزشک قلب و 108 پرستار بود. داده ها از طریق فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه ابزار نیازهای یادگیری بیماران قلبی جمع آوری شد. سپس داده ها با نرم افزار spss13 و با استفاده از آزمون های توصیفی، t test و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گزفتو سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین امتیازدهی بیماران و خانواده ها از نیازهای یادگیری بیماران قلبی عروقی بالاتر از پزشکان و پرستاران بود. یعنی بیماران و خانواده آنان در مقایسه با پزشکان و پرستاران نسبت به نیازهای یادگیریشان اهمیت بیشتری قائل هستند پزشکان ، پرستاران و خانواده بیماران به ترتیب ، عوامل خطر ، فعالیت فیزیکی و سایر اطلاعات مربوطه را به عنوان مهمترین نیازهای یادگیری بیماران رتبه بندی کردند ، درحالی که بیماران به ترتیب داروها ، فعالیت فیزیکی و عوامل خطر را به عنوان مهمترین نیازهای یادگیری خود دانستند. همچنین بین نیازهای یادگیری و سن بیماران و خانواده آنها ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: در حالت کلی درک بیماران از نیازهای یادگیری خود متفاوت از پزشکان ، پرستاران و خانواده آنان می باشد بنابرین جهت فراهم کردن یک برنامه آموزشی مناسب برای بیماران ، بررسی نیازهای یادگیری بیماران ضروری می باشد.