بررسی عوامل موثر بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری از دیدگاه مدرسان و دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال1377
Abstract
چکیده: مقدمه: مسئله شکاف بین آموزش نظری و آموزش بالینی پرستاری از ریشه های عمیقی برخوردار است و در طول تاریخ پرستاری نگرانی هایی را ایجاد کرده است. برخی از صاحبنظران در مطالعات خود اختلافات بین آنچه که دانشجویان در سر کلاس درس میآموزند و آنچه که در محیط های بالینی انجام می دهند را شناسایی کرده اند. دانشجویان پرستاری از دیدگاه نظری با اصول بررسی، شناخت، تشخیص نیاز های بیمار و انجام خدمات مناسب آشنا می شوند لیکن در ارائه خدمات قادر به استفاده از اندوخته های خود نمی باشند. نظر به اینکه یکی از عوامل بسیار مهم در ارتقا کیفیت آموزش پرستاری مسئله ایجاد هماهنگی و تطابق بین آموزش نظری و بالینی می باشد، و در فرآیند آموزش نظری و بالینی پرستاری دو گروه فراده و فراگیر از عوامل اساسی به شمار می روند پژوهشگر جهت دستیابی به نظرات این دو گروه در ارتباط با عوامل موثر بر انطباق آموزش نظریو بالینی پرستاری به انجام این تحقیق اقدام نموده و امیدوار است این پژوهش نقطه عطفی در مسیر ارتقاء سطح آموزش پرستاری و ارائه هر چه بهتر خدمات بالینی گردد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که به منظور تعیین و مقایسه دیدگاه های مدرسان و دانشجویان پرستاری در مورد عوامل موثر بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود و برای تعیین درجه اهمیت عوامل موثر بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری از مقیاس پنج درجه ای لیکرت استفاده شد. برای تحلیل نتایج از آزمون کای دو و ضریب همبستگی چوپروف استفاده گردید. جامعه پژوهش شامل مدرسان پرستاری شاغل و دانشجویان سال آخر پرستاری مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز بود. نمونه پژوهش برابر جامعه پژوهش انتخاب گردید. نتایج: بررسی و مقایسه نظرات مدرسان و دانشجویان پرستاری در مورد عوامل موثر بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری نشان داد که در 22/5 درصد موارد همبستگی معنی دار آماری وجود داشت و در 77/5 درصد موارد همبستگی معنی دار دیده نشد در ارتباط با عوامل مربوط به فراده میزان تاثیرات مدرسین پرستاری، در ارتباط با عوامل مربوط به فراگیر علاقه دانشجویان پرستاری به رشته تحصیلی خود در ارتباط با عوامل مربوط در محیط آموزش بالینی افزایش سطح علمی پرستاران بالینی با ایجاد دوره های بازآموزی و در ارتباط با عوامل مربوط به ارزشیابی، ارزشیابی بالینی دانشجویان در حین کارآموزی بالینی موثرترین عامل از دیدگاه هر دو گروه بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری بود. همچنین مدرسان بیشتر از دانشجویان برخی عوامل در ارتباط با فراده، فراگیر، محیط آموزش بالینی و ارزشیابی را بر انطباق آموزش نظری و بالینی پرستاری موثر می دانستند. بحث و نتیجه گیری : نتیجه پژوهش نشان داد که از دیدگاه مدرسان و دانشجویان پرستاری کدام عوامل تاثیر بیشتر، کدام عوامل تاثیر کمتر و کدام عوامل بی تاثیر بر انطباق آموزش نظری و بالینی بوده است، و نیز در تاثیر کدام عوامل اختلاف دیدگاه بین دو گروه وجود داشت. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود که بر حسب درجه تاثیر عوامل به آنها عنایت نموده و مورد اجرا گذاشته شود تا شکاف بین آموزش نظری و بالینی پرستاری کاهش یابد و نیز به موارد تشابه و اختلاف دو دیدگاه توجه کامل مبذول گردد زیرا با نزدیک شدن دیدگاه های مدرسان و دانشجویان پرستاری بهتر میتوان به رفع موانع موجود اقدام نمود