بررسی الگوی مصرف و تجویز داروهای دسته کارباپنم در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز
چکیده
مقدمه: Drug Utilization Evaluation طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO) عبارت است از بررسي روش توزيع، تجويز ومصرف داروها در جامعه با تاکيد بر نتايج پزشکي، اجتماعي و اقتصادي مربوط به آن. کارباپنم‌ها آنتی بیوتیک هایی از نوع بتالاکتام هستند که دارای طیف وسیعی از فعالیت بر روی باکتری های گرم مثبت، گرم منفی و بی هوازی ها می باشند و در آخرین خط درمانی بسیاری از عفونت‌های باکتریال بکار می روند. استفاده گسترده کارباپنم‌ها می تواند خطر پاتوژن هایMulti Drug Resistante را افزایش دهد.
هدف: هدف از انجام این مطالعه ارزیابی الگوی مصرف کارباپنم‌ها به صورت آینده نگر و بررسی میزان تطابق با رفرنس‌ها در بیمارستان امام رضا تبریز در مدت ۹ ماه به صورت توصیفی بود.
روش کار: در مدت ۹ماه، ۱۰۰ بیمار شامل 59% مرد و 41% زن که بنا به صلاحدید پزشکان بیمارستان امام رضا کارباپنم دریافت کرده بودند، بصورت تصادفی انتخاب و پس از هماهنگی با مسئول هر بخش اطلاعات لازم از پرونده آن ها استخراج گردید. برای انجام این مطالعه از رفرانس‌های AHFS و UPTo Date استفاده گردید.
یافته ها: خلاصه نتایج حاصل از ۱۰۰ بیمار مورد بررسی در مدت ۹ ماه به شرح زیر می‌باشد:
• بیشترین موارد تشخیص در بیمارانی که کارباپنم دریافت کردند، عفونت‌های مجاری تنفسی تحتانی (29%) بود.
• اندیکاسیون در ۶۴٪ موارد، دوز در ۸۱٪ بیماران، طول دوره درمان با کارباپنم‌ها در 7۴٪ موارد درست بود.
• ۲۸ بیمار نیاز به تعدیل دوز داشتند که در ۲۵ نفر از آنها تعدیل دوز انجام شد.
• ۷۸٪ بیماران کشت میکروبی داشتند اما فقط ۱۹ بیمار آنتی بیوگرام با نتیجه کشت مثبت داشتند.
نتیجه گیری: با وجود گایدلاین‌های جهانی مصرف کارباپنم‌ها همچنان بصورت نادرست در مراکز آموزشی درمانی صورت می گیرد. بنابراین برنامه‌های جامع آموزشی با نظارت یک داروساز بالینی جهت هدفمند کردن و مصرف داروها در تمام مراکز درمانی می تواند امری واجب محسوب گردد.