انتخاب و شناسایی آپتامر اختصاصی مت آمفتامین
چکیده
امروزه استفاده از آپتامرها در حوزه های متفاوت از جمله تشخیص مواد سمی و بایومارکر های مختلف، دارو رسانی هدفمند و درمان بیماری ها، رشد چشم گیری داشته است.
هدف:
دسترسی آسان به مواد روان گردان صنعتی که منجر به مسمومیت های حاد و اورژانسی می شود و گاهی عوارض مغزی جبران ناپذیری را به همراه دارد، سرعت عمل کادر درمانی را می طلبد. لذا استفاده از حسگرهای آپتامری که سرعت، حساسیت و دقت بالایی دارند می توانند در تسریع تشخیص عامل مسمومیت موثر باشند.
در این تحقیق بر آن شدیم تا آپتامر اختصاصی مت آمفتامین را استخراج و تمایل آپتامر به دست آمده برای آن را بررسی نماییم.
روش کار:
در این مطالعه سفاروز 6b از نوع اپوکسی اکتیویتد به عنوان ماتریکس مورد استفاده قرار گرفت که پس از اتصال مت آمفتامین به آن، با کتابخانه آپتامری که از نوع DNA تک رشته ای بود انکوبه گردید. توالی های اختصاصی و غیر اختصاصی پس از شستشو از هم جدا گریدند. پس از انجام انتخاب منفی، 14 چرخه متوالی برای به دست آوردن بهترین توالی انجام گرفت. آپتامر به دست آمده پس از کلون شدن در ناقل پلاسمیدی و تعیین توالی، جهت اختصاصی بودن به مولکول هدف و تعیین ثابت تفکیک پذیری مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها:
به دلیل قدرت جداسازی بالای روش به کار گرفته شده، تمامی توالی های کلون شده دارای یک ساختار واحد بودند. نتایج آزمون های تعیین اختصاصی بودن آپتامر، تفاوت های معنی داری را با مولکول مشابه از نظر ساختاری با مت آمفتامین را نشان دادند. آزمون تعیین ثابت تفکیک پذیری انجام شده بیانگر تمایل بالای آپتامر به دست آمده به مت آمفتامین بود.
نتیجه گیری:
نتایج به دست آمده نشان داد که آپتامر جدا شده برای مولکول مت آمفتامین با تمایل بالا و بسیار اختصاصی عمل نموده و ثابت تفکیک پذیری محاسبه شده در محدوده قابل قبول نانومولار می باشد.