ارزیابی شیوع عفونت های ادراری و حساسیت میکروارگانیسم های دخیل در عفونت ها در مقابل آنتی بیوتیک ها در شهرستان تبریز در سال1390

Abstract

مقدمه: عفونتهاي مجاری ادراري یکی از علل عمده مراجعه بيماران به كلينيكها و بيمارستان ها است و درمان سريع آن با توجه به ايجاد عوارض بسيار مهم است. افزایش مقاومت‌های دارویی در سال‌های اخیر، درمان چنین عفونت‌هایی را با مشکلاتی مواجه کرده است. هدف: با توجه به مقاومت روزافزون باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک ها و تفاوت‌هایی که بر اساس منطقه جغرافیایی بین این سوش ها وجود دارد و نیز توصیه‌هایی که برای درمان تجربی((Empirical پیشنهاد می‌گردد، شناسایی الگوی مقاومتی این باکتری در تبریز امری ضروری به نظر می‌رسد. روش کار ومواد: در مطالعه حاضر که یک مطالعه گذشته نگر بود، کلیه کشت‌های ادراری مراجعه کنندگان به آزمایشگاه های(مرکزی استان و بیمارستان امام رضا (ع) تبریز) در طی سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعاتي نظير جنس، نوع آلودگي، تعداد و نوع ديسكهاي آنتي بيوگرام بكاررفته براي تعيين حساسيت ميكروبي از پرونده بيماران استخراج گرديد. یافته ها: ازمجموع 33819 مراجعه کننده به دو مرکز، 2707(8%) نفر کشت ادرار مثبت داشتند. شایع ترین میکروارگانیسم مسئول عفونت ادراری در هر دو مرکز E. coli بود(آزمایشگاه مرکزی استان3/89% و بیمارستان امام رضا(ع) 3/55%) و بیشترین حساسیت را به ترتیب به جنتامایسین(4/69%) ، نیتروفورانتوئین(1/69%) وسیپروفلوکساسین(7/64%) در آزمایشگاه مرکزی استان و به آمیکاسین(7/95%) ، نیتروفورانتوئین(5/91%) ، توبرامایسین(7/64%) در بخش بستری بیمارستان امام رضا(ع) و آمیکاسین(2/98%) ، نیتروفورانتوئین(9/91%) ، توبرامایسین(78%) در بخش سرپایی بیمارستان امام رضا (ع) نشان داد. نتيجه گيري :با توجه به حساسیت بالای اکثر میکروارگانیسم‌های مسئول عفونت‌های مجاری ادراری به آمیکاسین، جنتامایسین، نیتروفورانتوئین و سیپروفلوکساسین؛این داروها برای درمان تجربی در عفونت‌های مجاری ادراری پیشنهاد می‌شود.