بررسی میزان شیوع سایش سطوح سرویکال دندانها در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 84-1383

Abstract

زمینه و اهداف: اروژنهاي سرويكالي در سال 1931 بوسيله فرير بيان شد، تظاهرات كلينيكي اين لكه‌ها توصيف شده اما اتيولوژي دقيق آن هنوز مشخص نيست. كاهش ساختار دنداني ممكن است تحت تاثير ابريژن ، اتريژن يا اروژن باشد. ابريژن از دست رفتن سطح دنداني بوسيله فرآيندهاي مكانيكي غير طبيعي يا غيرمعمول مي‌باشد. اتريژن به عمل سايش يا خرد شدن بوسيله نيروهاي اصطكاكي مي گويند و تنها به تماس سطوح دنداني محدود مي‌شود. اروژن به از دست رفتن بافت دنداني بوسيله نيروهاي شيميايي بدون دخالت باكتري مي‌گويند. سايش دنداني بدليل عدم توانايي در حذف يا كنترل عوامل ايجاد كننده آن، و چون در بيشتر موارد در بروز آن بيش از يك عامل دخيل است، مشكلي رو به افزايش در دندانپزشكي است. بنابراین شناخت علل و فراوانی ضایعات سرویکالی می تواند اولین گام در درمان موفق این ضایعات باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 384 نفر از بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی با پروب به صورت کلینیکی جهت یافتن ضایعات سرویکالی در باکال دندانهایشان براساس ایندکس TWI (ايندكس سايش دنداني است كه از 0 تا 4 شماره گزاري مي شود) معاینه شدند. يافته ها: سايش دنداني پروسه تجمعي و وابسته به سن است كه اين امر را نتايج ما هم تأئيد مي كند و فاكتورهاي داخلي و خارجي بسياري ممكن است باعث سايش سرويكالي دندانها بشود و تقريباً مشخص كردن يك فاكتور خاص بعنوان علت ايجاد كننده از ميان ساير فاكتورها غيرممكن است. نتيجه گيري: براساس نتایج این تحقیق سایش سرویکالی از نظر تعداد در فک پایین و در جنس مذکر بیشترین بودند و بیشترین دندان درگیر هم کانین چپ بالا بود.