بررسی اثر اتینیل استرادیول نورژسترل بر حرکت ارتودنتیک دندان در موش صحرایی
چکیده
مقدمه: حرکت ارتودنتیک دندان پیامد اعمال نیروی مکانیکی به ساختار دندان می باشد که بواسطه تشکیل استخوان در سمت کشش و تحلیل آن در سمت فشار صورت می پذیرد. عوامل بسیاری در پروسه ریمودلینگ استخوانی و نتیجتا سرعت حرکت دندان تاثیر می گذارند که دارو ها یکی از این عوامل می باشند.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر اتینیل استرادیول/نورژسترل – که در ترکیب قرص های ضد بارداری از آن استفاده شده است- بر حرکت ارتودنتیک دندان در موش صحرایی نژاد Wistar می باشد.
مواد و روش ها: 48 موش صحرایی ماده نژاد Wistar با متوسط وزنی 25±250 گرم و سن ده هفته انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه مساوی تجربی و کنترل تقسیم شدند. از یک هفته قبل از نصب فنر ترکیب اتینیل استرادیول/نورژسترل در محلول 5/0 درصد کربوکسی متیل سلولوز در گروه تجربی و محلول کلرید سدیم 9/0 درصد (نرمال سالین) در گروه کنترل توسط گاواژ تجویز گردید. 8 موش از هر گروه 2، 7 و 14 روز پس از نصب فنر جهت اندازه گیری میزان حرکت دندان و شمارش استئوکلاست ها در زیر میکروسکوپ نوری با overdose ماده بیهوشی قربانی شدند. مقایسه میزان حرکت دندان و تعداد استئوکلاست ها در دو گروه بوسیله independent sample t-test انجام گرفت.
یافته ها: یافته ها بیانگر آن بود که 14 روز پس از نصب فنر، میزان حرکت دندانی بطور معنی داری در گروه تجربی کمتر از گروه کنترل بود. همچنین شمارش استئوکلاست ها نیز بطور معنی داری در گروه تجربی در روز های 2، 7 و 14 پس از نصب فنر کمتر از گروه کنترل بود.
نتایج: ترکیب دارویی اتینیل استرادیول/نورژسترل که در قرص های ضد بارداری وجود دارد باعث کاهش حرکت ارتودنتیک دندان در فاز linear در موش صحرایی گردید. همچنین تعداد استئوکلاست ها نیز بطور معنی داری پس از تجویز دارو کاهش می یابد.