بررسی تاثیر افزودن دی سدیم هیدروژن فسفات به Mineral Trioxide Aggregate سفید بر انحلال پذیری آن در آب مقطر و مایع میان بافتی مصنوعی

Abstract

میزان انحلال پذیری Mineral trioxide aggregate (MTA) یکی از خصوصیات مهم آن است که بر دیگر ویژگی های آن از جمله ریزنشت و زیست سازگاری آن موثر است. افزودن دی سدیم هیدروژن فسفات به WMTA در مطالعات قبلی موجب بهبود خواص زیست سازگاری و زمان سخت شدن آن شده است‌؛ لذا هدف این مطالعه بررسی تاثیر افزودن دی سدیم هیدروژن فسفات به MTA سفید) (WMTA بر انحلال پذیری آن در آب مقطر و مایع میان بافتی مصنوعی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 24 نمونه از هر یک از گروه های WMTA و WMTA مخلوط با دی سدیم هیدروژن فسفات ((WMTANA تهیه شد(جمعا 48 نمونه) و سپس هر گروه به دو زیر گروه 12 تایی تقسیم شد. یک زیر گروه 12 تایی از هر گروه در آب مقطر و دیگری در مایع میان بافتی مصنوعی (STF) غوطه ور شدند. میزان انحلال پذیری گروه های مورد مطالعه در دوره های 2، 5، 9، 14، 21، 30، 50 و 78 روز از شروع آزمایش با استفاده از روش تفاوت وزن قبل و پس از غوطه وری مورد محاسبه قرار گرفت. پس از تعیین میانگین انحراف معیار، از آزمون ANOVA یکطرفه جهت تعیین تفاوت معنی دار و آزمون تعقیبی Tukey جهت مقایسه دو به دو گروهها استفاده شد. در این مطالعه ( 0/05 > p)سطح معنی داری تلقی شد. یافته ها: آزمون ANOVA یک طرفه، تفاوت معنی دار بین گروه های مورد مطالعه را نشان داد. با توجه به نتایج آزمون Tukey، بطور کلی انحلال پذیری WMTA و WMTANA در آب مقطر بیشتر از STF بود ( 0/05> p) همچنین میزان انحلال پذیری WMTA و WMTANA هم در آب مقطر و هم در STF مشابه بوده وتفاوت معنی داری نداشت ( 0/05 < p). نتیجه گیری: انحلال پذیری WMTA در مایع میان بافتی مصنوعی کمتر از آب مقطر بود. همچنین افزودن دی سدیم هیدروژن فسفات به WMTA تاثیری بر انحلال پذیری آن نداشت